Οι διαφορές στην φορολογική επιβάρυνση

Η φορολογική κυριαρχία σε ένα διεθνές πλαίσιο κάνει αποδεκτή και την ύπαρξη διαφορετικής φορολογικής νομοθεσίας. Το γεγονός αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να παρατηρούνται χαμηλά επίπεδα φορολογίας σε μικρές χώρες . Η ευρωπαϊκή ένωση εκτιμώντας το πιο πάνω σε συνδυασμό με την διαπίστωση ότι οι χώρες που έχουν χαμηλή φορολογική επιβάρυνση παρουσιάζουν και φαινόμενα αδιαφάνειας και άρνησης ανταλλαγής πληροφοριών έχει αναπτ΄θξει συντονισμένες δράσεις για την αντιμετώπιση των φαινομένων αυτών.

Εντός της Ένωσης, τα ζητήματα της διαφάνειας και ανταλλαγής πληροφοριών πραγματεύεται η οδηγία 2011/16/ΕΕ του Συμβουλίου, της 15ης Φεβρουαρίου 2011, σχετικά με τη διοικητική συνεργασία στον τομέα της φορολογίας .

Στις σχέσεις της με τρίτες χώρες, η Ένωση επεδίωξε να τις πείσει να προσυπογράψουν τις αρχές της Ένωσης σχετικά με τη διαφάνεια και την ανταλλαγή πληροφοριών και την κατάργηση των επιζήμιων φορολογικών μέτρων. Για τον σκοπό αυτό εξέδωσε την πιο κάτω σύσταση:

(C(2012) 8805 final /6.12.2012 )

1. Αντικείμενο

Η παρούσα σύσταση παρέχει κριτήρια που καθιστούν δυνατό τον εντοπισμό των τρίτων χωρών που δεν τηρούν τα ελάχιστα πρότυπα χρηστής διακυβέρνησης σε φορολογικά θέματα. Απαριθμεί επίσης σειρά ενεργειών στις οποίες μπορεί να προβούν τα κράτη μέλη σε σχέση με τις τρίτες χώρες που δεν τηρούν τα πρότυπα αυτά και υπέρ των τρίτων χωρών που συμμορφώνονται με αυτά.

Η παρούσα σύσταση αφορά τη φορολογία εισοδήματος.
 

2. Ορισμοί

Για τους σκοπούς της παρούσας σύστασης εφαρμόζονται οι ακόλουθοι ορισμοί:

α) ως «φόρος εισοδήματος» νοείται κάθε φόρος επί του εισοδήματος, είτε εισπράττεται από ιδιώτες είτε από νομικά πρόσωπα και ανεξάρτητα από τον τρόπο είσπραξής του, που επιβάλλεται για λογαριασμό ενός κράτους, των πολιτικών υποδιαιρέσεών του ή των τοπικών αρχών του·

β) ως «τρίτη χώρα» νοείται κάθε δικαιοδοσία που δεν είναι κράτος μέλος·

γ) ως «εθνική μαύρη λίστα» νοείται κατάλογος υιοθετούμενος από κράτος μέλος, στον οποίο προσδιορίζονται άλλες δικαιοδοσίες έναντι των οποίων το κράτος μέλος εφαρμόζει προκαθορισμένα φορολογικά μέτρα ή φορολογικές πολιτικές.

3. Ελάχιστα πρότυπα χρηστής διακυβέρνησης στον φορολογικό τομέα

Μια τρίτη χώρα συμμορφώνεται με τα ελάχιστα πρότυπα χρηστής διακυβέρνησης σε φορολογικά θέματα μόνο εφόσον:

α) έχει θεσπίσει νομικά, κανονιστικά και διοικητικά μέτρα με σκοπό να συμμορφωθεί με τα πρότυπα διαφάνειας και ανταλλαγής πληροφοριών που παρατίθενται στο παράρτημα, εφαρμόζει δε αποτελεσματικά τα μέτρα αυτά·

β) δεν εφαρμόζει επιζήμια φορολογικά μέτρα στον τομέα της φορολογίας επιχειρήσεων. Τα φορολογικά μέτρα που προβλέπουν ένα σημαντικά χαμηλότερο πραγματικό επίπεδο φορολογίας, συμπεριλαμβανομένης της μηδενικής φορολογίας, από τα επίπεδα που ισχύουν γενικά στην υπόψη τρίτη χώρα πρέπει να θεωρούνται ως δυνητικώς επιζήμια. Ένα τέτοιο επίπεδο φορολογίας μπορεί να προκύπτει δυνάμει του ονομαστικού φορολογικού συντελεστή, της φορολογικής βάσης ή κάθε άλλου σχετικού παράγοντα. Όταν αξιολογείται κατά πόσον τα εν λόγω μέτρα είναι επιζήμια, θα πρέπει να συνεκτιμάται, μεταξύ άλλων:

α) κατά πόσον παρέχονται πλεονεκτήματα μόνο στους μη μόνιμους κατοίκους ή για συναλλαγές που πραγματοποιούντα με μη μόνιμους κατοίκους, ή

β) κατά πόσον τα πλεονεκτήματα απομονώνονται από την εγχώρια αγορά, ώστε να μην επηρεάζουν την εθνική φορολογική βάση, ή

γ) κατά πόσον τα πλεονεκτήματα χορηγούνται ακόμη και χωρίς κάποια πραγματική οικονομική δραστηριότητα και ουσιαστική οικονομική παρουσία στην τρίτη χώρα που παρέχει τέτοια φορολογικά πλεονεκτήματα, ή

δ) κατά πόσον οι κανόνες για τον προσδιορισμό του κέρδους σε σχέση με δραστηριότητες στο πλαίσιο ενός πολυεθνικού ομίλου εταιρειών πηγάζουν από διεθνώς αποδεκτές αρχές, κυρίως τους κανόνες που συμφωνήθηκαν στο πλαίσιο του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, ή

ε) κατά πόσον τα φορολογικά μέτρα στερούνται διαφάνειας, συμπεριλαμβανομένων των περιπτώσεων στις οποίες οι νομικές διατάξεις είναι χαλαρές σε διοικητικό επίπεδο κατά τρόπο μη διαφανή. Κατά την εφαρμογή των ανωτέρω κριτηρίων, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τα συμπεράσματα στα οποία κατέληξε η ομάδα του κώδικα δεοντολογίας (φορολογία των επιχειρήσεων) όσον αφορά φορολογικά μέτρα που έχουν αξιολογηθεί ως επιζήμια.

4. Μέτρα κατά τρίτων χωρών οι οποίες δεν συμμορφώνονται με τα ελάχιστα πρότυπα όπως προβλέπονται στο σημείο 3

4.1. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να δημοσιεύουν μαύρες λίστες των τρίτων χωρών που δεν συμμορφώνονται με τα ελάχιστα πρότυπα όπως προβλέπονται στο σημείο 3, με σκοπό την εφαρμογή του σημείου 4.3. Οι εν λόγω μαύρες λίστες θα πρέπει να κάνουν αναφορά στην παρούσα σύσταση.

4.2. Τα κράτη μέλη που έχουν υιοθετήσει εθνικές μαύρες λίστες θα πρέπει να συμπεριλαμβάνουν στις λίστες αυτές τρίτες χώρες που δεν συμμορφώνονται με τα ελάχιστα πρότυπα όπως προβλέπονται στο σημείο 3.

4.3. Κάθε κράτος μέλος που έχει συνάψει σύμβαση αποφυγής της διπλής φορολογίας με τρίτη χώρα που δεν συμμορφώνεται με τα ελάχιστα πρότυπα όπως προβλέπονται στο σημείο 3 θα πρέπει, κατά τον πλέον ενδεδειγμένο τρόπο με σκοπό να βελτιωθεί η συμμόρφωση της εν λόγω τρίτης χώρας με τα πρότυπα αυτά, να επιδιώξει είτε την αναδιαπραγμάτευση της σύμβασης είτε την αναστολή της ή να καταγγείλει τη σύμβαση.

5. Μέτρα υπέρ τρίτων χωρών οι οποίες συμμορφώνονται με τα ελάχιστα πρότυπα όπως προβλέπονται στο σημείο 3

5.1. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διαγράψουν από τις μαύρες λίστες που αναφέρονται στο σημείο 4.1 τις τρίτες χώρες οι οποίες συμμορφώνονται με τα ελάχιστα πρότυπα όπως προβλέπονται στο σημείο 3.

5.2. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να διαγράψουν από τυχόν υφιστάμενες εθνικές μαύρες λίστες που αναφέρονται στο σημείο 4.2 τις τρίτες χώρες οι οποίες συμμορφώνονται με τα ελάχιστα πρότυπα όπως προβλέπονται στο σημείο 3.

5.3. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να ξεκινήσουν διμερείς διαπραγματεύσεις για τη σύναψη συμβάσεων αποφυγής της διπλής φορολογίας με τρίτες χώρες οι οποίες συμμορφώνονται με τα ελάχιστα πρότυπα όπως προβλέπονται στο σημείο 3.

6. Μέτρα υπέρ τρίτων χωρών οι οποίες έχουν δεσμευθεί να συμμορφώνονται με τα ελάχιστα πρότυπα όπως προβλέπονται στο σημείο 3

6.1. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να προσφέρουν στενότερη συνεργασία και συνδρομή σε τρίτες χώρες, ειδικά τις αναπτυσσόμενες, οι οποίες έχουν δεσμευθεί να συμμορφώνονται με τα ελάχιστα πρότυπα όπως προβλέπονται στο σημείο 3, ώστε να συνδράμουν τις εν λόγω τρίτες χώρες να καταπολεμήσουν αποτελεσματικά τη φοροδιαφυγή και τον επιθετικό φορολογικό σχεδιασμό. Για τον σκοπό αυτό, τα κράτη θα μπορούσαν να διαθέσουν με απόσπαση στις εν λόγω χώρες φορολογικούς εμπειρογνώμονες για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Όταν κρίνουν τη δέσμευση τρίτων χωρών να συμμορφωθούν με τα εν λόγω ελάχιστα πρότυπα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη όλες τις σαφείς ενδείξεις για τον σκοπό αυτό, ιδίως τα μέτρα προς τη συμμόρφωση που έχουν ήδη ληφθεί από την οικεία τρίτη χώρα.

6.2. Εφόσον μια τρίτη χώρα τυγχάνει συνδρομής σύμφωνα με το σημείο 6.1 και πραγματοποιεί την αναμενόμενη πρόοδο προς τη συμμόρφωση με τα εν λόγω ελάχιστα πρότυπα, τα κράτη μέλη θα πρέπει να μην εφαρμόζουν τα μέτρα που αναφέρονται στο σημείο 4, εκτός αν πρόκειται για την αναδιαπραγμάτευση των συμβάσεων αποφυγής της διπλής φορολογίας.

7. Επακόλουθες ενέργειες

Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενημερώσουν την Επιτροπή σχετικά με τα μέτρα που έλαβαν ώστε να συμμορφωθούν με την παρούσα σύσταση, καθώς και με τυχόν μεταβολές που έχουν επέλθει στα εν λόγω μέτρα.Η Επιτροπή θα δημοσιεύσει έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας σύστασης εντός τριών ετών από την έκδοσή της.

8. Αποδέκτες

Η παρούσα σύσταση απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες, 6.12.2012

Για την Επιτροπή

Algirdas SEMETA

Μέλος της Επιτροπής »

1. Οι προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε σχέση με τις Τρίτες Χώρες

Η Ευρωπαική Ένωση εκτός από αυτά που αναφέραμε έχει προωθήσει μια σειρά ενεργειών οι οποίες αποτυπώνονται εγγράφως και δείχνουν το επίπεδο των σχέσεων με τις τρίτες χώρες που αναφέρονται στο βιβλίο . Οι σχέσεις αυτές συνοπτικά αποτυπώνονται στον πιο κάτω πίνακα:

Πινάκας Σχέσεων Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις τρίτες χώρες που αναφέρονται στο Βιβλίο