ΘΕΜΑ: Ουσιώδες στοιχείο για την στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της ακαλύπτου επιταγής είναι ο χρόνος εμφανίσεως της προς πληρωμή για να κριθεί εάν είναι εντός οκτώ ημερών από (την επομένως) της εκδόσεως της -άρθρο 79, 28, 29, 37 - 39 Ν. 5960/ 1933-. Άλλως έλλειψη αιτιολογίας καταδικαστικής αποφάσεως και έλλειψη νομίμου βάσεως. Αναιρεί διότι αναφέρει μόνο εμπρόθεσμη εμφάνιση. Παραπέμπει.

Απόφαση 1180 / 2009   
(Ε, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)
Ουσιώδες στοιχείο για την στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της ακαλύπτου επιταγής είναι ο χρόνος εμφανίσεως της προς πληρωμή για να κριθεί εάν είναι εντός οκτώ ημερών από (την επομένως) της εκδόσεως της (άρθρο 79, 28, 29, 37 - 39 Ν. 5960/1933). Άλλως έλλειψη αιτιολογίας καταδικαστικής αποφάσεως και έλλειψη νομίμου βάσεως. Αναιρεί διότι αναφέρει μόνο "εμπρόθεσμη" εμφάνιση. Παραπομπή σε νέα δίκη

ΑΠ 1180/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη, Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό και Βιολέττα Κυτέα - Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 3 Απριλίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Κονταξή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση της αναιρεσείουσας - κατηγορουμένης ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Δημήτριο Ποντικάκη, περί αναιρέσεως της 3715/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χανίων Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Χανίων, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και η αναιρεσείουσα - κατηγορουμένη ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 6.2.2009 αίτησή της αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 268/2009.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο της αναιρεσείουσας, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκειμένη αίτηση αναίρεσης.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτουμένη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγον αναιρέσεως εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ιδίου Κώδικος, όταν αναφέρονται σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία απεδείχθησαν από την ακροαματική διαδικασία και από τα οποία το δικαστήριο που την εξέδωσε συνήγαγε την ύπαρξη των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος για το οποίο κατεδικάσθη ο κατηγορούμενος, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία προέκυψαν τα περιστατικά αυτά και οι νομικοί συλλογισμοί, με βάση τους οποίους έγινε η υπαγωγή των περιστατικών στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη. Δια την ύπαρξη τοιαύτης αιτιολογίας είναι επιτρεπτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο. Περαιτέρω λόγον αναιρέσεως συνιστά κατ' άρθρον 510 παρ. 1 στοιχ. Ε' ΚΠΔ η εσφαλμένη εφαρμογή ή ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Εσφαλμένη ερμηνεία υπάρχει όταν το δικαστήριο αποδίδει στο νόμο έννοια διαφορετική από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη είναι η εφαρμογή αυτού, όταν το δικαστήριο, χωρίς να παρερμηνεύει τον νόμο, δεν υπάγει στην αληθινή έννοιά του τα πραγματικά περιστατικά που δέχεται ότι προέκυψαν, καθώς και όταν η σχετική διάταξη παρεβιάσθη εκ πλαγίου, διότι δεν αναφέρονται στην απόφαση κατά τρόπο σαφή, πλήρη και ορισμένο και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά τα οποία εδέχθη, ώστε να καθίσταται εφικτός ο έλεγχος του Αρείου Πάγου, για την ορθή ή μη εφαρμογή του Νόμου, οπότε η απόφαση στερείται νομίμου βάσεως.
Κατά τις διατάξεις των άρθρων 79 παρ. 1, 28 παρ. 1, 29 παρ. 1 και 4 και 37-39 Ν. 5960/1933 "περί επιταγής" τιμωρείται με τις αναφερόμενες στο πρώτο ποινές ο εκδότης επιταγής, η οποία δεν επληρώθη από τον πληρωτή, στον οποίο δεν είχε διαθέσιμα κεφάλαια για την πληρωμή κατά τον χρόνο εκδόσεως ή πληρωμής της επιταγής. Επιταγή η οποία εξεδόθη και είναι πληρωτέα στην ίδια χώρα, εμφανίζεται για πληρωμή εντός προθεσμίας οκτώ ημερών από την αναγραφομένη σ' αυτήν ημερομηνία εκδόσεώς της. Από τις άνω διατάξεις προκύπτει ότι για την στοιχειοθέτηση του τυπικού εγκλήματος της εκδόσεως ακαλύπτου επιταγής, εκδοθείσης και πληρωτέας στην Ελλάδα, απαιτείται η εντός οκτώ ημερών από την έκδοσή της εμφάνιση της επιταγής προς πληρωμήν, διότι μετά την πάροδο απράκτου της προθεσμίας αυτής, αποδεσμεύεται ο εκδότης και η επιταγή παύει να ισχύει ως τίτλος. Το ουσιώδες και κρίσιμο στοιχείο της ημερομηνίας εμφανίσεως της επιταγής προς πληρωμή πρέπει να αναφέρεται στην απόφαση του δικαστηρίου, ώστε να καθίσταται εφικτός ο έλεγχος από τον Άρειο Πάγο για το εμπρόθεσμο της εμφανίσεώς της, μη αρκούντος ότι στην απόφαση αναγράφεται ότι η επιταγή ενεφανίσθη εμπροθέσμως προς πληρωμή. Εάν συμβαίνει το τελευταίο αυτό (μόνο), χωρίς, ήτοι, την συγκεκριμένη και ακριβή ημερομηνία της εμφανίσεως της επιταγής, εντός της νομίμου προθεσμίας των οκτώ ημερών, με αφετηρία την επομένη της εκδόσεώς της, η καταδικαστική απόφαση στερείται ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, αλλά και νομίμου βάσεως. Στην προκειμένη περίπτωση, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Χανίων, δικάσαν κατ' έφεση, με την προσβαλλομένη απόφασή του, όπως προκύπτει από τον συνδυασμό του αιτιολογικού με το διατακτικό, κατεδίκασε την αναιρεσείουσα για κατ' εξακολούθηση τέλεση του εγκλήματος της ακαλύπτου επιταγής και δη ότι "με μερικότερες πράξεις, που συνιστούν εξακολούθηση σε ένα και το αυτό έγκλημα στις 15.6.2003, 30.6.2003 και 20.7.2003 εξέδωσε τραπεζικές επιταγές με αριθμούς ..., ...., .... αριθ. λογαριασμού .... στην Τράπεζα Χανίων Υποκατάστημα Χανίων, για 8600 ευρώ, 8000 ευρώ, 6000 ευρώ, αντίστοιχα, σε διαταγή ...., οι οποίες εμφανισθείσες εμπρόθεσμα στην πληρώτρια Τράπεζα δεν πληρώθηκαν από έλλειψη αντικρίσματος". Όμως ουδόλως (ούτε στο διατακτικό, ούτε στο αιτιολογικό της προσβαλλομένης, υπ' αριθ. 3715/2008 αποφάσεως), αναφέρεται η ακριβής ημερομηνία εμφανίσεως των άνω επιταγών προς πληρωμή στην πληρώτρια Τράπεζα, η έλλειψη δε αυτή δεν αναπληρώνεται με την αόριστη μνεία ότι ενεφανίσθησαν "εμπρόθεσμα". Ούτως, η προσβαλλομένη απόφαση, στην οποία δεν αναφέρονται οι ημερομηνίες εμφανίσεως εκάστης των τριών επιταγών και οι σκέψεις με τις οποίες εδέχθη το δικαστήριο ότι η αναιρεσείουσα ετέλεσε καθεμία από τις μερικότερες πράξεις, στερείται αφ' ενός της επιβαλλομένης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και αφ' ετέρου νομίμου βάσεως, διότι από την ανωτέρω παράλειψη του χρόνου εμφανίσεως των επιταγών προς πληρωμή υπάρχει ασάφεια και δεν μπορεί να ελεγχθεί και κριθεί από τον Άρειο Πάγο εάν εφηρμόσθησαν ορθά ή όχι οι προμνημονευθείσες στην αρχή της παρούσης ουσιαστικές ποινικές διατάξεις, οι οποίες με τον τρόπον αυτόν παρεβιάσθησαν εκ πλαγίου.
Συνεπώς, πρέπει, κατά παραδοχήν ως βασίμου του σχετικού δευτέρου λόγου της κρινομένης αναιρέσεως εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' και Ε' ΚΠΔ, (τούτων των στοιχείων συντρεχόντων σωρευτικώς), να αναιρεθεί η προσβαλλομένη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση σε νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο, του οποίου η συγκρότηση είναι δυνατή από άλλους δικαστάς (άρθρο 519 ΚΠΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την υπ' αριθ. 3715/2008 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χανίων. Και
Παραπέμπει την υπόθεση στο ίδιο δικαστήριο, συγκροτηθησόμενο από άλλους δικαστάς.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 9 Απριλίου 2009. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 15 Μαΐου 2009.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ