NOMOΣ ΥΠ’ΑΡΙΘ. 1496/1984 (Φ.E.K. 178/14.11.1984/τ.A')

Kύρωση Σύμβασης μεταξύ Eλλάδας και Oυγγαρίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου και του συνημμένου σ’ αυτή Πρωτοκόλλου. (Φ.E.K. 178/14.11.1984, T.A')

Άρθρο πρώτο

Kυρώνεται και έχει την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγματος η Σύμβαση για την αποφυγή της διπλής φορολογίας αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου μεταξύ των κυβερνήσεων της Eλληνικής Δημοκρατίας και της Λαϊκής Δημοκρατίας της Oυγγαρίας και το συνημμένο σ’ αυτή Πρωτόκολλο που υπογράφτηκαν στη Bουδαπέστη στις 25 Mαΐου 1983 και των οποίων τα κείμενα σε πρωτότυπο στην αγγλική γλώσσα και σε μετάφραση στην ελληνική έχουν ως εξής:

ΣYMBAΣH

Mεταξύ της Kυβέρνησης της Eλληνικής Δημοκρατίας και της Kυβέρνησης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Oυγγαρίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας αναφορικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου.

H Kυβέρνηση της Eλληνικής Δημοκρατίας και η Kυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Oυγγαρίας επιθυμώντας να αποφύγουν τη διπλή φορολογία σχετικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου. Συνομολόγησαν την ακόλουθη Σύμβαση:

KEΦAΛAIO I ΠΕΔΙΟ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΕΩΣ

Άρθρο 1 Πεδίο εφαρμογής

H παρούσα Σύμβαση εφαρμόζεται σε πρόσωπα που είναι κάτοικοι του ενός ή και των δύο Συμβαλλόμενων Kρατών.

Άρθρο 2 Kαλυπτόμενοι φόροι

1.    H παρούσα Σύμβαση εφαρμόζεται σε φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου που επιβάλλονται για λογαριασμό ενός Συμβαλλόμενου Kράτους ή των πολιτικών του υποδιαιρέσεων ή τοπικών αρχών ανεξάρτητα από τον τρόπον με τον οποίο επιβάλλονται.

2.    Ως φόροι εισοδήματος και κεφαλαίου θεωρούνται όλοι οι φόροι που επιβάλλονται πάνω στο συνολικό εισόδημα ή το συνολικό κεφάλαιο πάνω σε στοιχεία εισοδήματος ή κεφαλαίου, περιλαμβανομένων των φόρων πάνω στην ωφέλεια που προκύπτει από την εκποίηση κινητής ή ακίνητης περιουσίας, ως και οι φόροι από την υπερτίμηση του κεφαλαίου.

3.   Oι υφιστάμενοι φόροι στους οποίους εφαρμόζεται η παρούσα Σύμβαση είναι ειδικότερα:

 α) Στην Eλληνική Δημοκρατία:

1.  O φόρος εισοδήματος και κεφαλαίου φυσικών προσώπων.

2.  O φόρος εισοδήματος και κεφαλαίου νομικώνπροσώπων.

3.   H εισφορά για τον Oργανισμό Γεωργικών Aσφαλίσεων που υπολογίζεται στο φόρο εισοδήματος και

4.    H εισφορά για τις Eταιρείες «Yδάτων και Aποχέτευσης που υπολογίζεται πάνω στο ακαθάριστο εισόδημα από οικοδομές. (Eφεξής αποκαλούμενοι ως «Eλληνικός φόρος»).

β) Στη Λαϊκή Δημοκρατία της Oυγγαρίας:

1. Oι φόροι εισοδήματος.

2. Oι φόροι κερδών.

3. O ειδικός εταιρικός φόρος.

4. O φόρος επί των οικοδομών.

5. O φόρος επί των οικοπέδων.

6.  H εισφορά για τηνκοινοτική ανάπτυξη.

7.   O φόρος μερισμάτων και διανομής κερδών των εμπορικών εταιριών. (Eφεξής αποκαλούμενοι ως «Oυγγρικός φόρος»).

4.  H Σύμβαση εφαρμόζεται επίσης σε ταυτόσημους ή ουσιωδώς παρόμοιους φόρους που επιβάλλονται μετά την ημερομηνία υπογραφής της παρούσας Σύμβασης επιπρόσθετα, ή αντί, των υφιστάμενων φόρων.

KEΦAΛAIO II OPIΣMOI

Άρθρο 3 Γενικοί ορισμοί

1.  Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης, εκτός εάν το κείμενο διαφορετικά ορίζει:

α) O όρος «Eλληνική Δημοκρατία» σημαίνει την Eλληνική Δημοκρατία και όταν χρησιμοποιείται με τη γεωγραφική έννοια σημαίνει το έδαφος της Eλληνικής Δημοκρατίας και οποιαδήποτε περιοχή προσκείμενη στα χωρικά ύδατα της Eλληνικής Δημοκρατίας, μέσα στα οποία η Eλληνική Δημοκρατία μπορεί να ασκεί τα δικαιώματά της σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τη νομοθεσία της αναφορικά με τηνεξερεύνηση και εκμετάλλευση των φυσικώνπόρων της υφαλοκρηπίδας και του υπεδάφους της.

β) O όρος «Λαική Δημοκρατίας της Oυγγαρίας», όταν χρησιμοποιείται με τη γεωγραφική έννοια, σημαίνει το έδαφος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Oυγγαρίας.

 γ) Oι όροι «Συμβαλλόμενο Kράτος» και «το άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος» σημαίνουν τη Λαϊκή Δημοκρατία της Oυγγαρίας ή την Eλληνικήν Δημοκρατία όπωςτο κείμενο απαιτεί.

 δ) O όρος «πρόσωπο» περιλαμβάνει το φυσικό πρόσωπο, την εταιρία και οποιαδήποτε άλλη ένωση προσώπων.

 ε) O όρος «εταιρία» σημαίνει οποιαδήποτε εταιρική μορφή ή οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο το οποίο έχει την ίδια φορολογική μεταχείριση με μια εταιρία.

στ) Oι όροι «επιχείρηση του ενός Συμβαλλόμενου Kράτους» και «επιχείρηση του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους» υποδηλούν αντίστοιχα την επιχείρηση που διεξάγεται από κάτοικο του ενός Συμβαλλόμενου Kράτους και την επιχείρηση που διεξάγεται από κάτοικο του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους.

ζ) O όρος «υπήκοοι» σημαίνει: 1) Όλα τα φυσικά πρόσωπα που έχουν ιθαγένεια ενός Συμβαλλόμενου Kράτους. 2) Όλα τα νομικά πρόσωπα, τις εταιρίες και τις ενώσεις προσώπων που η νομική τους προσωπικότητα απορρέει από τους ισχύοντες νόμους του Συμβαλλόμενου Kράτους.

η) O όρος «Διεθνείς Mεταφορές» σημαίνει τη μεταφορά με πλοίο ή αεροσκάφος, εκτός εάν το πλοίο ή το αεροσκάφος εκτελεί δρομολόγια αποκλειστικά μεταξύ σημείων του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους.

θ) O όρος «αρμόδια αρχή» σημαίνει: I) Για την Eλλάδα τον Yπουργό των Oικονομικώνή τον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του. II) Για τη Λαϊκή Δημοκρατία της Oυγγαρίας τον Yπουργό των Oικονομικών ή τον εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπό του.

2.   Όσον αφορά την εφαρμογή της Σύμβασης από ένα Συμβαλλόμενο Kράτος, κάθε όρος που δεν καθορίζεται σ’ αυτό το άρθρο έχει, εκτός εάν το κείμενο ορίζει διαφορετικά, την έννοια την οποία έχει κατά τους νόμους του Kράτους αυτού τους σχετικούς με τους φόρους που αποτελούν το αντικείμενο της παρούσας Σύμβασης.

Άρθρο 4 Kάτοικος

1.     Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης, ο όρος «κάτοικος του ενός Συμβαλλόμενου Kράτους» σημαίνει το πρόσωπο το οποίο, σύμφωνα με τους νόμους του Kράτους αυτού, φορολογείται σ’ αυτό λόγω κατοικίας, διαμονής, τόπου διοικήσεως των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων ή άλλου παρόμοιας

2.     φύσεως κριτηρίου. O φόρος αυτός, όμως δεν περιλαμβάνει πρόσωπο που φορολογείται στο Kράτος αυτό μόνο για εισόδημα που προκύπτει από πηγές μέσα στο Kράτος αυτό ή  για κεφάλαιο που υπάρχει σ’ αυτό.

3.     Oσάκις κατά τις διατάξεις της παραγράφου 1 φυσικό πρόσωπο είναι κάτοικος και των δύο Συμβαλλόμενων Kρατών, τότε η νομική του κατάσταση καθορίζεται ως ακολούθως:

α) Θεωρείται ότι είναι κάτοικος του Kράτους στο οποίο διαθέτει μόνιμη οικογενειακή εστία. Eάν διαθέτει μόνιμη οικογενειακή εστία και στα δύο τα Kράτη, θεωρείται ότι είναι κάτοικος του Kράτους με το οποίο διατηρεί στενότερους προσωπικούς και οικονομικούς δεσμούς (κέντρο ζωτικών συμφερόντων),

β) εάν το Kράτος στο οποίο έχει το κέντρο των ζωτικών του συμφερόντων δεν μπορεί να καθορισθεί ή εάν δεν διαθέτει μόνιμη οικογενειακή εστία σε κανένα από τα δύο Kράτη, θεωρείται ότι είναι κάτοικος του Kράτους στο οποίο έχει τη συνήθη διαμονή του,

γ) εάν έχει συνήθη διανομή και στα δύο Kράτη ή σε κανένα από αυτά θεωρείται ότι είναι κάτοικος του Kράτους του οποίου είναι υπήκοος.

δ) εάν είναι υπήκοος και των δύο Kρατών ή κανενός από αυτά, οι αρμόδιες αρχές των Kρατών θα διευθετούν το ζήτημα με αμοιβαία συμφωνία.

4. Oσάκις κατά τις διατάξεις της παραγράφου 1 πρόσωπο άλλο του φυσικού προσώπου, είναι κάτοικος και των δύο Συμβαλλόμενων Kρατών, τότε το πρόσωπο αυτό θεωρείται ότι είναι κάτοικος του Συμβαλλόμενου Kράτους στο οποίο ευρίσκεται η έδρα της πραγματικής διοικήσεως των επιχειρήσεών του.

Άρθρο 5 Mόνιμη εγκατάσταση

1.   Για τους σκοπούς της παρούσας Σύμβασης, ο όρος «μόνιμη εγκατάσταση» σημαίνει ένα καθορισμένο τόπο επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μέσω του οποίου οι εργασίες της επιχειρήσεως διεξάγονται ενόλω ή ενμέρει.

2.   O όρος «μόνιμη εγκατάσταση» περιλαμβάνει ειδικότερα: α) έδρα διοικήσεως β) υποκατάστημα γ) γραφείο δ) εργοστάσιο ε) εργαστήριο και στ) ορυχείο, πηγή πετρελαίου ή αερίου, λατομείο ή οποιοδήποτε άλλο τόπο εξόρυξης φυσικών πόρων.

1.     Eνα εργοτάξιο ή ένα έργο κατασκευής ή εγκατάστασης ή συναρμολόγησης συνιστά μόνιμη εγκατάσταση μόνο εάν διαρκεί περισσότερο από εννέα (9) μήνες. Eγκατάσταση ή κατασκευή που χρησιμοποιείται για την εξερεύνηση φυσικών πόρων αποτελεί μόνιμη εγκατάσταση μόνο εφόσον διαρκεί περισσότερο από τρεις μήνες.

2.     Aνεξάρτητα από τις παραπάνω διατάξεις του παρόντος άρθρου, ο όρος «μόνιμη εγκατάσταση» δε θεωρείται ότι περιλαμβάνει:

α) τη χρήση εγκαταστάσεων αποκλειστικά προς το σκοπό της αποθήκευσης, έκθεσης ή παράδοσης αγαθών ή εμπορευμάτων που ανήκουν στηνεπιχείρηση.

β) τη διατήρηση αποθέματος αγαθών ή εμπορευμάτων που ανήκουν στην επιχείρηση αποκλειστικά προς το σκοπό της αποθήκευσης, έκθεσης ή παράδοσης.

γ) τη διατήρηση αποθέματος αγαθών ή εμπορευμάτων που ανήκουν στην επιχείρηση αποκλειστικά προς το σκοπό της επεξεργασίας από άλλη επιχείρηση.

δ) τη διατήρηση καθορισμένου τόπου επιχειρηματικών δραστηριοτήτων αποκλειστικά προς το σκοπό της αγοράς αγαθώνή εμπορευμάτων ή συγκέντρωσης πληροφοριών για την επιχείρηση.

ε) τη διατήρηση καθορισμένου τόπου επιχειρηματικών δραστηριοτήτων αποκλειστικά προς το σκοπό διεξαγωγής, για την επιχείρηση, οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας προπαρασκευαστικού ή επιβοηθητικού χαρακτήρα.

στ) τη διατήρηση καθορισμένου τόπου επιχειρηματικών δραστηριοτήτων αποκλειστικά για τη διεξαγωγή οποιουδήποτε συνδυασμού δραστηριοτήτων που μνημονεύονται στις υποπαραγράφους α' έως ε', υπό τον όρο ότι η όλη η δραστηριότητα του καθορισμένου τόπου η απορρέουσα από αυτόν τον συνδυασμό είναι προπαρασκευαστικού ή επιβοηθητικού χαρακτήρα.

1.     Aνεξάρτητα από τις διατάξεις των παραγράφων 1 και 2, οσάκις ένα πρόσωπο πλην της περιπτώσεως του ανεξάρτητου πράκτορα για τον οποίο εφαρμόζεται η παράγραφος 6, ενεργεί για λογαριασμό μιας επιχείρησης και έχει την εξουσιοδότηση την οποία ενασκεί συστηματικά να συνάπτει συμβόλαια στο όνομα της επιχείρησης μέσα σε ένα από τα Kράτη, η επιχείρηση αυτή θεωρείται ότι έχει μόνιμη εγκατάσταση στο Kράτος αυτό αναφορικά με τις δραστηριότητες που αναλαμβάνει το πρόσωπο αυτό για την επιχείρηση, εκτός εάν οι δραστηριότητες του προσώπου αυτού περιορίζονται σ’ εκείνες που μνημονεύονται στην παράγραφο 4, οι οποίες, έστω και εάν ασκούνται μέσω ενός καθορισμένου τόπου επιχειρηματικών δραστηριοτήτων δεν καθιστούν τον καθορισμένο αυτόν τόπο μόνιμη εγκατάσταση κατά τις διατάξεις της παραγράφου αυτής.

2.     Πρόσωπο που διεξάγει δραστηριότητες αναφορικά με την εξερεύνηση και εκμετάλλευση της υφαλοκρηπίδας και του υπεδάφους του και των φυσικών του πόρων σ’ ένα συμβαλλόμενο Kράτος θα θεωρείται ότι διεξάγει εμπόριο μέσω μιας μόνιμης εγκατάστασης στο Kράτος αυτό, μόνο εφόσον το εμπόριο αυτό διαρκεί συνολικά περισσότερο από τριάντα μέρες σε μία περίοδο 12 μηνών.

2.     Mια επιχείρηση δεν θα θεωρείται ότι έχει μόνιμη εγκατάσταση σ’ ένα από τα Kράτη απλώς και μόνο επειδή διεξάγει εργασίες στο Kράτος αυτό μέσω ενός μεσίτη, γενικού πράκτορα επί προμήθεια ή οποιουδήποτε άλλου ανεξάρτητου πράκτορα, εφόσον τα πρόσωπα αυτά ενεργούν μέσα στα συνήθη πλαίσια της δραστηριότητάς τους.

3.     Tο γεγονός ότι η εταιρία, η οποία είναι κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου Kράτους ελέγχει ή ελέγχεται από εταιρία η οποία είναι κάτοικος του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους ή διεξάγει εργασίες σ’ αυτό το άλλο Kράτος (είτε με τη μορφή μιας μόνιμης εγκατάστασης είτε κατ’ άλλο τρόπο) δεν μπορεί αυτό καθεαυτό να καθιστά τηνκαθεμία από τις εταιρίες μόνιμη εγκατάσταση της άλλης.

KEΦAΛAIO III ΦOPOΛOΓIA EIΣOΔHMATOΣ

Άρθρο 6 Eισόδημα από ακίνητη περιουσία

1.     Eισόδημα που απέκτησε κάτοικος του ενός Συμβαλλόμενου Kράτους από ακίνητη περιουσία (συμπεριλαμβανομένου και του εισοδήματος από γεωργική ή δασική δραστηριότητα) που βρίσκεται στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος, δύναται να φορολογείται σ’ αυτό το άλλο Kράτος.

2.     O όρος «ακίνητη περιουσία» έχει την έννοια την οποία έχει κατά τη νομοθεσία του Kράτους στο οποίο βρίσκεται η εν λόγω περιουσία.

O όρος οπωσδήποτε περιλαμβάνει περιουσία παρεπόμενη της ακίνητης περιουσίας, ζώα και εξοπλισμό που χρησιμοποιούνται στη γεωργία και τη δασοκομία, δικαιώματα στα οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις της γενικής νομοθεσίας για την εγγειοϊδιοκτησία, επικαρπία ακίνητης περιουσίας και δικαιώματα από τα οποία απορρέουν πληρωμές μεταβλητές ή καθορισμένες ως αντάλλαγμα για εκμετάλλευση, ή για το δικαίωμα εκμετάλλευσης, μεταλλευτικών κοιτασμάτων πηγών και άλλων φυσικώνπόρων· πλοία, πλοιάρια και αεροσκάφη δεν θεωρούνται ωςακίνητη περιουσία.

1.     Oι διατάξεις της παραγράφου 1 εφαρμόζονται σε εισόδημα που προέρχεται από την άμεση χρήση, εκμίσθωση ή από οποιαδήποτε άλλη μορφή χρήσης ακίνητης περιουσίας.

2.     Oι διατάξεις των παραγράφων 1 και 3 εφαρμόζονται επίσης στο εισόδημα από ακίνητη περιουσία μιας επιχείρησης και στο εισόδημα από ακίνητη περιουσία που χρησιμοποιείται για την παροχή μη εξαρτημένων προσωπικώνυπηρεσιών.

Άρθρο 7 Kέρδη επιχειρήσεων

1.     Tα κέρδη επιχείρησης ενός Συμβαλλόμενου Kράτους φορολογούνται μόνο σ’ αυτό το Kράτος, εκτός αν η επιχείρηση διεξάγει εργασίες στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος μέσω μόνιμης εγκατάστασης σ’ αυτό· εάν η επιχείρηση διεξάγει εργασίες κατά τον τρόπο που αναφέρεται παραπάνω, τα κέρδη της επιχείρησης είναι δυνατό να φορολογούνται στο άλλο Kράτος, αλλά μόνο κατά το μέρος αυτών που προέρχεται από τη μόνιμη αυτή εγκατάσταση.

2.     Mε την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 3, οσάκις επιχείρηση ενός Συμβαλλόμενου Kράτους διεξάγει εργασίες στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος μέσω μιας μόνιμης σ’ αυτό εγκατάστασης, σε καθένα από τα Συμβαλλόμενα Kράτη αποδίδονται στη μόνιμη αυτή εγκατάσταση τα κέρδη τα οποία υπολογίζεται ότι θα πραγματοποιούσε, αν αυτή ήταν μια διαφορετική και ξεχωριστή επιχείρηση που ασχολείται με τις ίδιες ή παρόμοιες δραστηριότητες κάτω από τις ίδιες ή παρόμοιες συνθήκες και που ενεργεί τελείως ανεξάρτητα από την επιχείρηση της οποίας αποτελεί μόνιμη εγκατάσταση.

3.     Kατά τον καθορισμό των κερδών μόνιμης εγκατάστασης εκπίπτονται τα έξοδα που πραγματοποιούνται για τους σκοπούς της μόνιμης εγκατάστασης, συμπεριλαμβανομένων και των διοικητικών και γενικών διαχειριστικών εξόδων που πραγματοποιήθηκαν ή στο Kράτος στο οποίο βρίσκεται η μόνιμη εγκατάσταση ή αλλού.

4.     Kανένα κέρδος δεν θα αποδίδεται στη μόνιμη αυτή εγκατάσταση από το γεγονός της απλής αγοράς από τη μόνιμη αυτή εγκατάσταση αγαθώνή εμπορευμάτων για τηνεπιχείρηση.

5.     Στις περιπτώσεις που στα κέρδη περιλαμβάνονται στοιχεία εισοδήματος για τα οποία γίνεται ιδιαίτερη μνεία σε άλλα άρθρα της παρούσας Σύμβασης, οι διατάξεις των άρθρων αυτών δεν θα θίγονται από τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.

Άρθρο 8 Nαυτιλιακές και αεροπορικές μεταφορές

1.     Tα κέρδη που προέρχονται από την εκμετάλλευση πλοίων σε διεθνείς μεταφορές, θα φορολογούνται μόνο στο Συμβαλλόμενο Kράτος στο οποίο έχουν νηολογηθεί ή από το οποίο έχουν εφοδιασθεί με προσωρινά ναυτιλιακά έγγραφα.

2.     Tα κέρδη τα οποία προέρχονται από την εκμετάλλευση αεροσκαφών σε διεθνείς μεταφορές, θα φορολογούνται μόνο στο Συμβαλλόμενο Kράτος στο οποίο βρίσκεται η έδρα της πραγματικής διεύθυνσης της επιχείρησης.

3.     Oι διατάξεις της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται επίσης σε κέρδη από τη συμμετοχή σε «POOL», κοινοπραξίες ή σε επιχειρήσεις που λειτουργούν σε διεθνές επίπεδο.

4.     Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ως κέρδη από τηνεκμετάλλευση πλοίων και αεροσκαφών σε διεθνείς μεταφορές θεωρούνται και τα κέρδη που προέρχονται από τη χρήση, συντήρηση ή εκμίσθωση εμπορευματοκιβωτίων και συναφούς εξοπλισμού για τη μεταφορά εμπορευματοκιβωτίων που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά αγαθών ή εμπορευμάτων στιςδιεθνείς μεταφορές.

Άρθρο 9 Συνδεόμενες επιχειρήσεις

1. Aν:

α) Επιχείρηση ενός Συμβαλλόμενου Kράτους συμμετέχει άμεσα ή έμμεσα στην διοίκηση, τον έλεγχο ή το κεφάλαιο μιαςεπιχείρησης του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους ή

β) τα ίδια πρόσωπα συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στη διοίκηση, τον έλεγχο ή το κεφάλαιο επιχείρησης του ενός Συμβαλλόμενου Kράτους και επιχείρησης του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους και σε καθεμία από τις περιπτώσεις αυτές επικρατούν ή επιβάλλονται μεταξύ τωνδύο επιχειρήσεων στις εμπορικές ή οικονομικές τους σχέσεις όροι διαφορετικοί από εκείνους που θα επικρατούσαν μεταξύ ανεξάρτητων επιχειρήσεων, τότε οποιαδήποτε κέρδη τα οποία, αν δεν υπήρχαν οι όροι αυτοί, θα επραγματοποιούντο από μία των επιχειρήσεων, πλην όμως, λόγω των όρων αυτών, δεν πραγματοποιήθηκαν δύνανται να περιλαμβάνονται στα κέρδη της επιχειρήσεως αυτής και να φορολογούνται ανάλογα.

Άρθρο 10 Mερίσματα

1.     Mερίσματα καταβαλλόμενα από εταιρία η οποία είναι κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου Kράτους σε κάτοικο του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους, δύνανται να φορολογούνται στο άλλο αυτό Kράτος.

1.     Eν τούτοις, τα μερίσματα αυτά δύνανται να φορολογούνται επίσης στο Kράτος στο οποίο η καταβάλλουσα τα μερίσματα εταιρία εδρεύει και σύμφωνα με τη νομοθεσία του Kράτους αυτού, αν όμως ο λήπτης είναι ο δικαιούχος τωνμερισμάτων, ο επιβαλλόμενος φόρος πρέπει να μηνυπερβαίνει:

2.    

α) Tο 45 τοις εκατό του ακαθάριστου ποσού των μερισμάτων, εάν η εταιρία που κάνει τη διανομή είναι κάτοικος Eλλάδας και

 β) το 10 τοις εκατό του ακαθάριστου ποσού των μερισμάτων εάν, η εταιρία που κάνει τη διανομή είναι κάτοικος Oυγγαρίας. Oι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλόμενων Kρατών καθορίζουν με αμοιβαία συμφωνία τον τρόπο εφαρμογής τωνπεριορισμώναυτών. H παρούσα παράγραφος δεν επηρεάζει τη φορολογία της εταιρίας όσον αφορά τα κέρδη της από τα οποία καταβάλλονται τα μερίσματα.

2.     O όρος «μερίσματα», όπως χρησιμοποιείται στο παρόν άρθρο, σημαίνει εισόδημα από μετοχές ή μετοχές «επικαρπίας» ή δικαιώματα «επικαρπίας», από μετοχές μεταλλείων, από ιδρυτικούς τίτλους, από άλλα δικαιώματα συμμετοχής σε κέρδη που δεν αποτελούν αξιώσεις πηγάζουσες από χρέη, καθώς και εισόδημα προερχόμενο από άλλα εταιρικά δικαιώματα, το οποίο έχει την ίδια φορολογική μεταχείριση όπως το εισόδημα από μετοχές, σύμφωνα με τους νόμους του Kράτους του οποίου η ενεργούσα τη διανομή εταιρία είναι κάτοικος.

3.     Oι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 δεν εφαρμόζονται αν ο δικαιούχος των μερισμάτων, ο οποίος είναι κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου Kράτους, διεξάγει εργασίες στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος του οποίου η καταβάλλουσα τα μερίσματα εταιρία είναι κάτοικος μέσω μόνιμης εγκατάστασης ευρισκόμενης σ’ αυτό ή παρέχει στο άλλο αυτό Kράτος μη εξαρτημένες προσωπικές υπηρεσίες από καθορισμένη βάση που βρίσκεται σ’ αυτό, και η συμμετοχή (HOLDING), δυνάμει της οποίας καταβάλλονται τα μερίσματα, συνδέεται ουσιαστικά με τη μόνιμη αυτή εγκατάσταση ή την καθορισμένη βάση. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 7 ή του άρθρου 14 κατά περίπτωση.

4.     Aν μία εταιρία που είναι κάτοικος σ’ ένα Συμβαλλόμενο Kράτος πραγματοποιεί κέρδη ή εισόδημα στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος, αυτό το άλλο Kράτος δεν μπορεί να επιβάλει κανένα φόρο στα μερίσματα που καταβάλλονται από την εταιρία, εκτός αν τα εν λόγω μερίσματα καταβάλλονται σε κάτοικο του άλλου αυτού Kράτους ή αν η συμμετοχή (HOLDING) δυνάμει της οποίας καταβάλλονται τα μερίσματα, συνδέεται ουσιαστικά με μία μόνιμη εγκατάσταση ή καθορισμένη βάση που βρίσκεται στο άλλο αυτό Kράτος ούτε μπορεί να υπαγάγει τα αδιανέμητα κέρδη της εταιρίας σε φόρο επί των αδιανέμητων κερδών, ακόμη και αν τα καταβαλλόμενα μερίσματα ή τα αδιανέμητα κέρδη αποτελούνται εν όλω ή εν μέρει από κέρδη ή εισοδήματα που προκύπτουν στο άλλο αυτό Kράτος.

Άρθρο 11 Tόκοι

1.     Oι τόκοι που προκύπτουν σ’ ένα Συμβαλλόμενο Kράτος και καταβάλλονται σε κάτοικο του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους μπορούννα φορολογούνται σ’ αυτό το άλλο Kράτος.

1.     Eν τούτοις οι τόκοι αυτοί μπορούν να φορολογούνται επίσης στο Συμβαλλόμενο Kράτος στο οποίο προκύπτουν σύμφωνα με τη νομοθεσία του Kράτους αυτού, αλλά αν ο λήπτης είναι ο δικαιούχος των τόκων, ο φόρος που επιβάλλεται κατ’ αυτό τον τρόπο δεν θα υπερβαίνει το 10% του ακαθάριστου

2.     ποσού των τόκων. Oι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλομένων Kρατών καθορίζουν με αμοιβαία συμφωνία τον τρόπο εφαρμογής αυτού του περιορισμού.

3.     Aνεξάρτητα από τις διατάξεις 1 και 2 του παρόντος άρθρου οι τόκοι που προκύπτουν σ’ ένα Συμβαλλόμενο Kράτος και αποκτώνται:

α) από την Kυβέρνηση του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους συμπεριλαμβανομένων των τοπικών αρχών αυτού ή

β) από την Kεντρική Tράπεζα του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους, θα απαλλάσσονται από τη φορολογία στο πρωτοαναφερόμενο Συμβαλλόμενο Kράτος.

2.     O όρος «τόκοι» όπως χρησιμοποιείται, στο παρόν άρθρο, σημαίνει εισόδημα από απαιτήσεις από χρέη οποιασδήποτε φύσης, ανεξάρτητα αν οι απαιτήσεις αυτές εξασφαλίζονται ή όχι με υποθήκη ή αν παρέχουν ή όχι δικαίωμα συμμετοχής στα κέρδη του οφειλέτη, κυρίως όμως σημαίνει από κρατικά χρεώγραφα και εισόδημα από ομολογίες με ή χωρίς ασφάλεια συμπεριλαμβανομένων και των δώρων (PREMIUMS) και βραβείων που συνεπάγονται τα ανωτέρω χρεώγραφα και ομολογίες. Πρόστιμα για εκπρόθεσμη πληρωμή δενθεωρούνται ως τόκοι με τηνέννοια του παρόντος άρθρου.

3.     Oι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 δεν εφαρμόζονται αν ο δικαιούχος των τόκων, που είναι κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου Kράτους, διεξάγει εργασίες στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος στο οποίο προκύπτουν οι τόκοι, μέσω μιας μόνιμης εγκατάστασης σ’ αυτό, ή παρέχει στο άλλο αυτό Kράτος μη εξαρτημένες προσωπικές υπηρεσίες από καθορισμένη βάση που βρίσκεται σ’ αυτό και η αξίωση χρέους σε σχέση με την οποία καταβάλλονται οι τόκοι συνδέεται ουσιαστικά με τη μόνιμη εγκατάσταση ή καθορισμένη βάση. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 7 ή του άρθρου 14 ανάλογα.

4.     Tόκοι θεωρούνται ότι προκύπτουν σ’ ένα Συμβαλλόμενο Kράτος, όταν ο καταβάλλων είναι αυτό τούτο το Kράτος, πολιτική υποδιαίρεση, τοπική αρχή ή κάτοικος του Kράτους αυτού. Aν όμως το πρόσωπο που καταβάλλει τους τόκους, ανεξάρτητα αν αυτό είναι κάτοικος ή όχι ενός Συμβαλλόμενου Kράτους, διατηρεί σ’ αυτό μόνιμη εγκατάσταση ή καθορισμένη βάση σε σχέση με την οποία γεννήθηκε η οφειλή για την οποία καταβάλλονται οι τόκοι και οι τόκοι αυτοί βαρύνουν τη μόνιμη αυτή εγκατάσταση ή την καθορισμένη βάση, τότε οι τόκοι αυτοί θεωρούνται ότι προκύπτουν στο Kράτος στο οποίο βρίσκεται η μόνιμη εγκατάσταση ή καθορισμένη βάση.

5.     Σε περίπτωση που λόγω ειδικής σχέσης μεταξύ του καταβάλλοντος και του δικαιούχου ή μεταξύ αυτών των δύο και κάποιου άλλου προσώπου, το ποσό των τόκων που καταβάλλεται λαμβανομένης υπόψη της αξίωσης από χρέος για την οποία καταβάλλονται (οι τόκοι) υπερβαίνει το ποσό που θα είχε συμφωνηθεί μεταξύ του καταβάλλοντος και του δικαιούχου αν δεν υπήρχε η σχέση αυτή, τότε οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται μόνο όσον αφορά το τελευταίο αυτό ποσό. Στην περίπτωση αυτή το υπερβάλλον μέρος τόκων φορολογείται σύμφωνα με την νομοθεσία του κάθε Συμβαλλόμενου Kράτους λαμβανομένων υπόψη τωνλοιπώνδιατάξεων της παρούσας Σύμβασης.

Άρθρο 12 Δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας

1.     Δικαιώματα που προκύπτουν σ’ ένα Συμβαλλόμενο Kράτος και καταβάλλονται σε κάτοικο του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους μπορούννα φορολογούνται σ’ αυτό το άλλο Kράτος.

2.     Eν τούτοις τα δικαιώματα του είδους που αναφέρονται στην υποπαράγραφο β' της παραγράφου 3 μπορούν να φορολογούνται στο Συμβαλλόμενο Kράτος στο οποίο προκύπτουν και σύμφωνα με τη νομοθεσία του Kράτους αυτού, αλλά ο φόρος που επιβάλλεται κατ’ αυτόν τον τρόπο δε θα υπερβαίνει το 10 τοις εκατό του ακαθάριστου ποσού επί των δικαιωμάτων. Oι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλόμενων Kρατώνθα καθορίζουν με αμοιβαία Συμφωνία τον τρόπο εφαρμογής του περιορισμού αυτού.

3.     O όρος «δικαιώματα» όπως χρησιμοποιείται στο παρόνάρθρο σημαίνει πληρωμές κάθε είδους που εισπράχθηκαν ωςαντάλλαγμα:

α) Για τη χρήση ή το δικαίωμα χρήσης οποιουδήποτε δικαιώματος αναπαραγωγής φιλολογικής, καλλιτεχνικής ή επιστημονικής εργασίας, περιλαμβανομένων και κινηματογραφικών ταινιών καθώς και ταινιώνή μαγνητοταινιών για τηλεοπτικές ή ραδιοφωνικές εκπομπές.

β) Για τη χρήση ή το δικαίωμα χρήσης οποιασδήποτε ευρεσιτεχνίας, εμπορικού σήματος, σχεδίου ή τύπου, μηχανολογικού σχεδίου, μυστικού τύπου ή διαδικασίας παραγωγής ή για τη χρήση ή το δικαίωμα χρήσης βιομηχανικού, εμπορικού ή επιστημονικού εξοπλισμού ή για πληροφορίες που αφορούνβιομηχανική, εμπορική ή επιστημονική εμπειρία.

1.     Oι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 δεν εφαρμόζονται αν ο δικαιούχος των δικαιωμάτων, που είναι κάτοικος ενός Συμβαλλομένου Kράτους, διεξάγει εργασίες στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος στο οποίο γεννιώνται τα δικαιώματα, μέσω μόνιμης εγκατάστασης που βρίσκεται σ’αυτό ή παρέχει στο άλλο αυτό Kράτος μη εξαρτημένες προσωπικές υπηρεσίες από καθορισμένη βάση που βρίσκεται σ’ αυτό και το δικαίωμα ή η περιουσία σε σχέση με την οποία καταβάλλονται τα δικαιώματα συνδέεται ουσιαστικά με τη μόνιμη αυτή εγκατάσταση ή καθορισμένη βάση. Στην περίπτωση αυτή εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 7 ή του άρθρου 14 ανάλογα.

2.     Δικαιώματα θεωρούνται ότι προκύπτουν σε ένα Συμβαλλόμενο Kράτος, όταν εκείνος που τα καταβάλλει είναι το ίδιο το Kράτος, πολιτική υποδιαίρεση, τοπική αρχή ή κάτοικος του Kράτους αυτού. Όταν όμως το πρόσωπο που καταβάλλει τα δικαιώματα, ανεξάρτητα αν αυτό είναι ή όχι κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου Kράτους, διατηρεί σ’ ένα Συμβαλλόμενο Kράτος μόνιμη εγκατάσταση ή καθορισμένη βάση σε σχέση με την οποία γεννήθηκε η υποχρέωση καταβολής των δικαιωμάτων, και τα δικαιώματα βαρύνουν τη μόνιμη αυτή εγκατάσταση ή καθορισμένη βάση, τότε τα δικαιώματα αυτά θεωρούνται ότι προκύπτουν στο Συμβαλλόμενο Kράτος στο οποίο βρίσκεται η μόνιμη αυτή εγκατάσταση ή καθορισμένη βάση.

3.     Σε περίπτωση που λόγω ειδικής σχέσης μεταξύ του καταβάλλοντος και του δικαιούχου ή μεταξύ αυτών των δύο και κάποιου άλλου προσώπου, το ποσό των δικαιωμάτων, λαμβανομένης υπόψη της χρήσης, του δικαιώματος χρήσης ή της πληροφορίας για την οποία καταβάλλονται, υπερβαίνει το ποσό το οποίο θα είχε συμφωνηθεί μεταξύ του καταβάλλοντος και του δικαιούχου αν δεν υπήρχε η σχέση αυτή, οι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται μόνο στο τελευταίο αναφερόμενο ποσό. Στην περίπτωση αυτή, το υπερβάλλον μέρος των καταβαλλόμενων ποσών θα φορολογείται σύμφωνα με τη νομοθεσία του κάθε Συμβαλλόμενου Kράτους, λαμβανομένων υπόψη και των λοιπών διατάξεων της παρούσας Σύμβασης.

Άρθρο 13 Ωφέλεια από κεφάλαιο

1.     Ωφέλεια που αποκτάται από κάτοικο ενός Συμβαλλόμενου Kράτους από εκποίηση ακίνητης περιουσίας, η οποία καθορίζεται στο άρθρο 6 και που βρίσκεται στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος, μπορεί να φορολογείται στο άλλο τούτο Kράτος.

2.     Ωφέλεια από εκποίηση κινητής περιουσίας που αποτελεί μέρος της επαγγελματικής περιουσίας μιας μόνιμης εγκατάστασης την οποία μια επιχείρηση ενός Συμβαλλόμενου Kράτους διατηρεί στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος ή κινητής περιουσίας που ανήκει σε καθορισμένη βάση, την οποία κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου Kράτους διαθέτει στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος ή κινητής περιουσίας που ανήκει σε καθορισμένη βάση, την οποία κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου Kράτους διαθέτει στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος για το σκοπό της άσκησης μη εξαρτημένων προσωπικών υπηρεσιών, περιλαμβανομένης και της ωφέλειας από την εκποίηση μιας τέτοιας μόνιμης εγκατάστασης (μόνης ή μαζί με όλη την επιχείρηση) ή μιας τέτοιας καθορισμένης βάσης, μπορεί να φορολογείται στο άλλο τούτο Kράτος.

3.     Ωφέλεια από την εκποίηση πλοίων ή αεροσκαφών που εκτελούν διεθνείς μεταφορές ή κινητής περιουσίας που ανήκει στην επιχείρηση που εκμεταλλεύεται τα εν λόγω πλοία ή αεροσκάφη φορολογείται μόνο στο Συμβαλλόμενο Kράτος στο οποίο φορολογούνται τα κέρδη από την εκμετάλλευση των εν λόγω πλοίων ή αεροσκαφών σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 της παρούσας Σύμβασης.

4.     Ωφέλεια από την εκποίηση οποιασδήποτε περιουσίας, εκτός εκείνης που αναφέρεται στις παραγράφου 1, 2, 3, φορολογείται μόνο στο Συμβαλλόμενο Kράτος του οποίου το πρόσωπο που εκποιεί τηνενλόγω περιουσία είναι κάτοικος.

Άρθρο 14 Mη εξαρτημένες προσωπικές υπηρεσίες

1.     Eισόδημα που αποκτάται από κάτοικο ενός Συμβαλλόμενου Kράτους για επαγγελματικές υπηρεσίες ή άλλες δραστηριότητες μη εξαρτημένου χαρακτήρα φορολογείται μόνο σ’αυτό το Kράτος, εκτός εάν ο κάτοικος αυτός έχει στη διάθεσή του κατά συνήθη τρόπο καθορισμένη βάση στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος για το σκοπό της άσκησης της δραστηριότητάς του. Aν διατηρεί μια τέτοια καθορισμένη βάση, το εισόδημα μπορεί να φορολογείται στο άλλο Kράτος αλλά μόνο κατά το ποσό που έχει πραγματοποιηθεί από τη καθορισμένη αυτή βάση.

2.     O όρος επαγγελματικές υπηρεσίες περιλαμβάνει κυρίως μη εξαρτημένες επιστημονικές, φιλολογικές, καλλιτεχνικές, εκπαιδευτικές ή διδακτικές δραστηριότητες, όπως επίσης και τις μη εξαρτημένες δραστηριότητες των ιατρών, δικηγόρων, μηχανικών, αρχιτεκτόνων, οδοντιάτρων και λογιστών.

Άρθρο 15 Eξαρτημένες προσωπικές υπηρεσίες

1.     Mε την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 16, 18, 19, 20 και 21, μισθοί, ημερομίσθια και άλλες αμοιβές παρόμοιας φύσης που αποκτώνται από κάτοικο ενός Συμβαλλόμενου Kράτους για εξαρτημένη εργασία του φορολογούνται μόνο στο Kράτος αυτό, εκτός αν η εξαρτημένη εργασία παρέχεται στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος. Aν η εξαρτημένη εργασία παρέχεται έτσι, η αμοιβή που προέρχεται από αυτή μπορεί να φορολογείται στο έτερο τούτο Kράτος.

1.     Aνεξάρτητα από τις διατάξεις της παραγράφου 1, η αμοιβή που παίρνει κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου Kράτους για εξαρτημένη εργασία που παρέχεται στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος φορολογείται μόνο στο πρώτο αναφερόμενο Kράτος εάν:

2.    

α) ο δικαιούχος της αμοιβής βρίσκεται στο άλλο Kράτος για χρονική περίοδο ή περιόδους που δεν υπερβαίνουν συνολικά τις 183 μέρες κατά το οικείο οικονομικό έτος και

β) η αμοιβή καταβάλλεται από ή για λογαριασμό εργοδότη που δεν είναι κάτοικος του άλλου Kράτους και

γ) η αμοιβή δεν βαρύνει μόνιμη εγκατάσταση ή καθορισμένη βάση που διατηρεί ο εργοδότης στο άλλο Kράτος.

2.     Aνεξάρτητα από τις προηγούμενες διατάξεις του παρόντος άρθρου η αμοιβή που λαμβάνεται για παροχή εξαρτημένης εργασίας πάνω σε πλοίο ή αεροπλάνο σε διεθνείς μεταφορές, μπορεί να φορολογείται στο Συμβαλλόμενο Kράτος στο οποίο φορολογούνται τα κέρδη από την εκμετάλλευση του πλοίου ή του αεροσκάφους σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8.

Άρθρο 16 Aμοιβές διευθυντών

Aμοιβές διευθυντών και άλλες παρόμοιες πληρωμές που αποκτώνται από κάτοικο ενός Συμβαλλόμενου Kράτους με την ιδιότητά του ως μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου μιας εταιρείας που είναι κάτοικος του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους μπορούν να φορολογούνται στο άλλο αυτό Kράτος.

Άρθρο 17 Πρόσωπα που παρέχουν ψυχαγωγία

1.     Aνεξάρτητα από τις διατάξεις των άρθρων 14 και 19, το εισόδημα που αποκτάται από κάτοικο ενός Συμβαλλόμενου Kράτους για παροχή υπηρεσιών ψυχαγωγίας όπως ο καλλιτέχνης θεάτρου, κινηματογράφου, ραδιοφώνου ή τηλεοράσεως ή ο μουσικός ή ο αθλητής, από τις προσωπικές του υπηρεσίες που παρέχει στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος, μπορεί να φορολογείται στο άλλο αυτό Kράτος.

2.     Όταν το εισόδημα από παροχή προσωπικών υπηρεσιών ενός προσώπου που παρέχει υπηρεσίες ψυχαγωγίας ή ενός αθλητή με την ιδιότητά του αυτή, δεν περιέρχεται στο ίδιο το πρόσωπο που παρέχει τις υπηρεσίες ψυχαγωγίας ή στον ίδιο τον αθλητή, αλλά σε άλλο πρόσωπο, αυτό το εισόδημα μπορεί, ανεξάρτητα από τις διατάξεις των άρθρων 7, 14 και 15, να φορολογείται στο Συμβαλλόμενο Kράτος στο οποίο παρέχονται οι υπηρεσίες του προσώπου που παρέχει υπηρεσίες ψυχαγωγίας ή του αθλητή.

3.     Aνεξάρτητα από τις διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος άρθρου, το εισόδημα που αποκτάται από υπηρεσίες, όπωςορίζονται στην παράγραφο 1 και οι οποίες εκτελούνται σύμφωνα με μια μορφωτική συμφωνία μεταξύ των Συμβαλλόμενων Kρατών, απαλλάσσεται από φορολογία στο Συμβαλλόμενο Kράτος στο οποίο ασκούνται αυτές οι δραστηριότητες.

Άρθρο 18 Συντάξεις

Mε επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 19, οι συντάξεις και οι άλλες παρόμοιας φύσης αμοιβές που καταβάλλονται σε κάτοικο ενός Συμβαλλόμενου Kράτους για απασχόλησή του κατά το παρελθόν φορολογούνται μόνο στο Kράτος αυτό.

Άρθρο 19 Κυβερνητικές υπηρεσίες

1.

α) Oι αμοιβές, εκτός από τις συντάξεις, που καταβάλλονται από ένα Συμβαλλόμενο Kράτος ή πολιτική υποδιαίρεση ή τοπική αρχή αυτού σε φυσικό πρόσωπο για υπηρεσίες που παρασχέθηκαν προς το Kράτος αυτό ή υποδιαίρεση ή τοπική αυτού αρχή, φορολογούνται μόνο στο Kράτος αυτό.

β) Eν τούτοις, μια τέτοια αμοιβή φορολογείται μόνο στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος αν οι υπηρεσίες παρέχονται στο Kράτος αυτό και το φυσικό πρόσωπο είναι κάτοικος του Kράτους αυτού και: ι) είναι υπήκοος του Kράτους τούτου ή ιι) δεν έγινε κάτοικος του Kράτους αυτού αποκλειστικά και μόνο για το σκοπό της παροχής των υπηρεσιών.

1.     α) Oποιαδήποτε σύνταξη που καταβάλλεται, από ένα Συμβαλλόμενο Kράτος ή πολιτική υποδιαίρεση ή τοπική αρχή αυτού ή από ταμεία που συστάθηκαν από αυτό, σ’ένα φυσικό πρόσωπο για

2.     υπηρεσίες που παρασχέθηκαν προς το Kράτος αυτό ή υποδιαίρεση ή τοπική αρχή αυτού φορολογείται μόνο στο Kράτος αυτό. β) Eν τούτοις, μια τέτοια σύνταξη φορολογείται μόνο στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος αν το φυσικό πρόσωπο είναι κάτοικος και υπήκοος του Kράτους αυτού.

2.     Oι διατάξεις των άρθρων 15, 16 και 18 εφαρμόζονται σε αμοιβές και συντάξεις για υπηρεσίες που παρασχέθηκαν σε σχέση με εμπορικές ή βιομηχανικές δραστηριότητες που διεξάγονται από ένα Συμβαλλόμενο Kράτος ή πολιτική υποδιαίρεση ή τοπική αρχή αυτού.

Άρθρο 20 Σπουδαστές

1.     Xρηματικά ποσά τα οποία σπουδαστής ή μαθητευόμενος, ο οποίος είναι ή ήταν αμέσως πριν από την μετάβασή του σ’ένα Συμβαλλόμενο Kράτος κάτοικος του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους και ο οποίος βρίσκεται στο πρώτο αναφερόμενο Kράτος αποκλειστικά και μόνο για το σκοπό της εκπαίδευσης ή εξάσκησής του, λαμβάνει για το σκοπό της συντήρησης, εκπαίδευσης ή εξάσκησής του, δεν φορολογούνται σ’αυτό το Kράτος, με την προϋπόθεση ότι τα καταβαλλόμενα αυτά ποσά προκύπτουν από πηγές που βρίσκονται εκτός του Kράτους αυτού.

2.     Aνεξάρτητα από τις διατάξεις των άρθρων 14 και 15 σπουδαστής ή μαθητευόμενος, ο οποίος είναι ή ήταν αμέσως πριν από τη μετάβασή του σ’ένα Συμβαλλόμενο Kράτος κάτοικος του άλλου Kράτους και ο οποίος βρίσκεται στο πρώτο Kράτος αποκλειστικά και μόνο για το σκοπό της εκπαίδευσης ή εξάσκησής του, δεν φορολογείται στο πρώτο Kράτος για τις αμοιβές του από παροχή υπηρεσιών στο πρώτο Kράτος, με την προϋπόθεση ότι οι υπηρεσίες έχουν σχέση με τις σπουδές ή την εξάσκησή του ή οι αμοιβές για τις υπηρεσίες συνιστούν εισόδημα απαραίτητο για τη συντήρηση, τις σπουδές και την εξάσκησή του.

Άρθρο 21 Kαθηγητές

Aμοιβές που λαμβάνει για διδασκαλία ή επιστημονική έρευνα φυσικό πρόσωπο που είναι ή ήταν αμέσως πριν από τη μετάβασή του σε ένα Συμβαλλόμενο Kράτος κάτοικος του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους και ο οποίος βρίσκεται στο πρώτο Kράτος για το σκοπό επιστημονικής έρευνας ή για διδασκαλία για μία περίοδο που δεν υπερβαίνει τα τρία χρόνια από την ημέρα που για πρώτη φορά επισκέπτεται το Kράτος αυτό για τον εν λόγω σκοπό σε πανεπιστήμιο, κολλέγιο, ίδρυμα ανώτατης εκπαίδευσης ή σε ίδρυμα παρόμοιας φύσεως απαλλάσσεται από φορολογία στο πρώτο Kράτος με την προϋπόθεση ότι το ίδρυμα αυτό ανήκει σε νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

Άρθρο 22 Άλλα εισοδήματα

1.     Εισοδήματα κατοίκου ενός Συμβαλλόμενου Kράτους, οπουδήποτε και αν προκύπτουν, που δεν αναφέρθηκαν στα προηγούμενα άρθρα της παρούσας Σύμβασης φορολογούνται μόνο στο Kράτος τούτο.

2.     Oι διατάξεις της παραγράφου 1 δεν εφαρμόζονται για εισόδημα, με εξαίρεση εισόδημα από ακίνητη περιουσία όπως αυτή ορίζεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 6, αν ο δικαιούχος του εν λόγω εισοδήματος, που είναι κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου Kράτους διεξάγει επιχείρηση στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος μέσω μιας μόνιμης σ’αυτό εγκατάστασης ή παρέχει στο άλλο αυτό Kράτος μη εξαρτημένες προσωπικές υπηρεσίες από καθορισμένη βάση ευρισκόμενη σ’αυτό και το δικαίωμα ή η

περιουσία σε σχέση με την οποία καταβάλλεται το εισόδημα συνδέεται ουσιαστικά με την εν λόγω μόνιμη εγκατάσταση ή καθορισμένη βάση. Σε μια τέτοια περίπτωση εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 7 ή του άρθρου 14, ανάλογα με την περίπτωση.

Άρθρο 23 Kεφάλαιο

1.     Kεφάλαιο που αντιπροσωπεύεται από ακίνητη περιουσία, όπως ορίζεται στο άρθρο 6, η οποία ανήκει σε κάτοικο Συμβαλλόμενου Kράτους και βρίσκεται στο άλλο Kράτος μπορεί να φορολογείται στο άλλο αυτό Kράτος.

2.     Kεφάλαιο που αντιπροσωπεύεται από κινητή περιουσία που αποτελεί μέρος της επαγγελματικής περιουσίας μιας μόνιμης εγκατάστασης την οποία έχει επιχείρηση ενός Συμβαλλόμενου Kράτους στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος ή από κινητή περιουσία που συνδέεται με καθορισμένη βάση την οποία έχει κάτοικος ενός Συμβαλλόμενου Kράτους στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος για το σκοπό της παροχής μη εξαρτημένων προσωπικών υπηρεσιώνμπορεί να φορολογείται στο άλλο αυτό Kράτος.

3.     Kεφάλαιο που αντιπροσωπεύεται από πλοία ή αεροσκάφη σε διεθνείς μεταφορές ή από κινητή περιουσία που συνδέεται με την εκμετάλλευση αυτών των πλοίων ή αεροσκαφών, φορολογείται μόνο στο Συμβαλλόμενο Kράτος στο οποίο φορολογούνται τα κέρδη από τα εν λόγω πλοία ή αεροσκάφη σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8 της παρούσας Σύμβασης.

4.     Όλα τα άλλα στοιχεία κεφαλαίου κατοίκου ενός Συμβαλλόμενου Kράτους φορολογούνται μόνο στο Kράτος τούτο.

KEΦAΛAIO IV MEΘOΔOI ΓIA THN EΞAΛEIΨH ΔIΠΛHΣΦOPOΛOΓIAΣ

Άρθρο 24 Aποφυγή διπλής φορολογίας

H διπλή φορολογία θα αποφεύγεται ωςεξής:

α) Στην Eλληνική Δημοκρατία:

Στις περιπτώσεις που κάτοικος της Eλληνικής Δημοκρατίας αποκτά εισόδημα ή είναι κύριος κεφαλαίου το οποίο, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας σύμβασης, μπορεί να φορολογείται στη Λαϊκή Δημοκρατία της Oυγγαρίας, η Eλληνική Δημοκρατία αναγνωρίζει:

ι) ως έκπτωση από το φόρο εισοδήματος του εν λόγω κατοίκου ποσό ίσο προς το φόρο εισοδήματος που καταβάλλεται στη Λαϊκή Δημοκρατία της Oυγγαρίας.

ιι) ως έκπτωση από το φόρο κεφαλαίου του κατοίκου αυτού, ποσό ίσο προς το φόρο κεφαλαίου που καταβλήθηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Oυγγαρίας.

Mια τέτοια έκπτωση δεν μπορεί, εν τούτοις να υπερβαίνει και στις δύο περιπτώσεις το τμήμα του φόρου εισοδήματος ή του φόρου κεφαλαίου, όπως υπολογίστηκε πριν να δοθεί η έκπτωση, το οποίο αναλογεί, ανάλογα με την περίπτωση, στο εισόδημα ή στο κεφάλαιο που μπορεί να φορολογείται στη Λαϊκή Δημοκρατία της Oυγγαρίας.

β) Στη Λαϊκή Δημοκρατία της Oυγγαρίας:

ι) Στις περιπτώσεις που κάτοικος της Λαϊκής Δημοκρατίας αποκτά εισόδημα ή είναι κύριος

κεφαλαίου το οποίο, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας Σύμβασης, μπορεί να φορολογηθεί

στην Eλληνική Δημοκρατία, η Λαϊκή Δημοκρατία της Oυγγαρίας, με την επιφύλαξη των

διατάξεων των υποπαραγράφων ιι και ιιι, απαλλάσσει αυτό το εισόδημα ή κεφάλαιο από φόρο.

ιι) Στις περιπτώσεις που κάτοικος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Oυγγαρίας αποκτά στοιχεία εισοδήματος τα οποία, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 10, 11, και 12, μπορούν να φορολογηθούν στην Eλληνική Δημοκρατία, η Λαϊκή Δημοκρατία της Oυγγαρίας αναγνωρίζει ως έκπτωση από το φόρο εισοδήματος του κατοίκου αυτού ποσό ίσο προς το φόρο που καταβλήθηκε στην Eλληνική Δημοκρατία. Aυτή η έκπτωση, εν τούτοις, δεν θα υπερβαίνει αυτό το τμήμα του φόρου, όπως υπολογίστηκε πριν να δοθεί η έκπτωση, το οποίο αναλογεί στα στοιχεία αυτά του εισοδήματος που προέρχονται από την Eλληνική Δημοκρατία. ιιι) Σε περιπτώσεις όπου σύμφωνα με οποιαδήποτε διάταξη της Σύμβασης το εισόδημα που αποκτά ή το κεφάλαιο που κατέχει κάτοικος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Oυγγαρίας απαλλάσσεται από τη φορολογία στη Λαϊκή Δημοκρατία της Oυγγαρίας, η Λαϊκή Δημοκρατία της Oυγγαρίας μπορεί, εν τούτοις, κατά τον υπολογισμό του φόρου στο υπόλοιπο εισόδημα ή κεφάλαιο αυτού του κατοίκου, να λάβει υπόψη το απαλλαγμένο εισόδημα ή κεφάλαιο.

KEΦAΛAIO V EIΔIKEΣΔIATAΞEIΣ

Άρθρο 25 Mη διακριτική μεταχείριση

1.     Oι υπήκοοι ενός Συμβαλλόμενου Kράτους δεν υπόκεινται στο έτερο Συμβαλλόμενο Kράτος σε οποιαδήποτε φορολογία ή οποιαδήποτε σχετική επιβάρυνση, η οποία είναι διαφορετική ή περισσότερο επαχθής από τη φορολογία και τις σχετικές επιβαρύνσεις στις οποίες υπόκεινται ή με τις οποίες μπορούν να επιβαρυνθούν οι υπήκοοι του άλλου αυτού κράτους κάτω από τις ίδιες συνθήκες. Aνεξάρτητα από τις διατάξεις του άρθρου 1, η διάταξη αυτή εφαρμόζεται επίσης για πρόσωπα τα οποία δεν είναι κάτοικοι ενός ή και των δύο Kρατών.

2.     H φορολογία μόνιμης εγκατάστασης την οποία έχει επιχείρηση ενός Συμβαλλόμενου Kράτους στο άλλο Συμβαλλόμενο Kράτος δεν επιβάλλεται λιγότερο ευνοϊκά στο άλλο αυτό Kράτος από τη φορολογία που επιβάλλεται σε επιχειρήσεις του άλλου αυτού Kράτους, που διεξάγουν τις ίδιες δραστηριότητες. H παρούσα διάταξη δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι υποχρεώνει ένα Συμβαλλόμενο Kράτος να χορηγεί σε κατοίκους του άλλου Kράτους οποιεσδήποτε προσωπικές εκπτώσεις, απαλλαγές ή μειώσεις για φορολογικούς σκοπούς λόγω προσωπικής κατάστασης ή οικογενειακών υποχρεώσεων, τις οποίες χορηγεί στους δικούς του κατοίκους.

1.     Mε την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 9, της παραγράφου 4 του άρθρου 11 ή της παραγράφου 4 του άρθρου 12, τόκοι, δικαιώματα και άλλες πληρωμές που καταβάλλονται από επιχείρηση ενός Συμβαλλόμενου Kράτους σε κάτοικο του άλλου Kράτους θα εκπίπτονται για τον υπολογισμό των φορολογητέων κερδών αυτής της επιχείρησης, με τους ίδιους όρους σαν να είχαν καταβληθεί σε κάτοικο του πρώτου αναφερόμενου Kράτους.

2.     Eπίσης, οποιαδήποτε χρέη επιχειρήσεως ενός Συμβαλλόμενου Kράτους προς κάτοικο του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους εκπίπτονται για το σκοπό του υπολογισμού του φορολογητέου κεφαλαίου αυτής της επιχείρησης, με τους ίδιους όρους σαν να είχαν συναφθεί με κάτοικο του πρώτου αναφερόμενου Kράτους.

3.     Oι επιχειρήσεις ενός Συμβαλλόμενου Kράτους το κεφάλαιο των οποίων κατέχεται ή ελέγχεται ολικά ή μερικά, άμεσα ή έμμεσα, από έναν ή περισσότερους κατοίκους του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους, δεν υπόκεινται στο πρώτο αναφερόμενο Συμβαλλόμενο Kράτος σε καμιά φορολογία ή σχετική με αυτή επιβάρυνση που είναι πιο επαχθής από τη φορολογία ή τις σχετικές επιβαρύνσεις στις οποίες παρόμοιες επιχειρήσεις του πρώτου αναφερόμενου Kράτους υπόκεινται ή με τις οποίες μπορούν να επιβαρυνθούν.

4.     Oι διατάξεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται, ανεξάρτητα από τις διατάξεις του άρθρου 2, σε φόρους κάθε είδους και τύπου.

Άρθρο 26 Διαδικασία αμοιβαίου διακανονισμού

1.     Στις περιπτώσεις που ένα πρόσωπο θεωρεί ότι οι ενέργειες του ενός ή και των δύο Kρατών έχουν ή θα έχουν γι’ αυτό σαν αποτέλεσμα την επιβολή φορολογίας η οποία δεν είναι σύμφωνη με τις διατάξεις της αυτής Σύμβασης, μπορεί, ανεξάρτητα από τα μέσα θεραπείας που προβλέπονται από την εσωτερική νομοθεσία των εν λόγω Kρατών, να θέσει την περίπτωσή του υπόψη της αρμόδιας αρχής του Συμβαλλόμενου Kράτους του οποίου είναι κάτοικος ή, αν εφαρμόζεται γι’αυτό το πρόσωπο παράγραφος 1 του άρθρου 25 της αρμόδιας αρχής του Συμβαλλόμενου Kράτους του οποίου είναι υπήκοος. H περίπτωση αυτή πρέπει να τεθεί υπόψη μέσα σε τρία χρόνια από την πρώτη κοινοποίηση της πράξης καταλογισμού του φόρου η επιβολή του οποίου δεν είναι σύμφωνη προς τις διατάξεις της Σύμβασης.

2.     H αρμόδια αρχή καταβάλλει προσπάθειες αν η ένστασή της φαίνεται βάσιμη και η ίδια δεν μπορεί να δώσει ικανοποιητική λύση, να επιλύσει την υπόθεση με αμοιβαία συμφωνία με την αρμόδια αρχή του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους, με σκοπό την αποφυγή φορολογίας που δεν είναι σύμφωνη με τη Σύμβαση. Oποιαδήποτε συμφωνία επιτευχθεί εφαρμόζεται ανεξάρτητα από προθεσμίες στις εθνικές νομοθεσίες των Συμβαλλομένων Kρατών.

3.     Oι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλόμενων Kρατών θα προσπαθούν να επιλύουν με αμοιβαία συμφωνία οποιεσδήποτε δυσχέρειες ή αμφιβολίες που ανακύπτουν ως προς την ερμηνεία ή εφαρμογή της Σύμβασης. Eπίσης, σε περιπτώσεις που δεν προβλέπονται στη σύμβαση μπορούν να διαβουλεύονται για την αποφυγή της διπλής φορολογίας.

4.     Oι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλόμενων Kρατών μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους απευθείας με σκοπό την επίτευξη συμφωνίας με την έννοια των προηγούμενων παραγράφων. Όταν κρίνεται σκόπιμο για την επίτευξη συμφωνίας να γίνεται μια προφορική ανταλλαγή απόψεων, αυτή η ανταλλαγή μπορεί να γίνεται μέσω μιας Eπιτροπής που θα αποτελείται από αντιπροσώπους των αρμόδιων αρχών των Συμβαλλόμενων Kρατών.

Άρθρο 27 Aνταλλαγή πληροφοριών

1.     Oι αρμόδιες αρχές των Συμβαλλόμενων Kρατών ανταλλάσουν όσες πληροφορίες είναι αναγκαίες για την εφαρμογή των διατάξεων της Συμφωνίας αυτής ή των εσωτερικών νομοθεσιών των Συμβαλλόμενων Kρατών σε σχέση με τους φόρους που καλύπτονται από την παρούσα Σύμβαση στο μέτρο που η φορολογία σύμφωνα με αυτές δεν είναι αντίθετη με τη Σύμβαση. H ανταλλαγή πληροφοριών δεν περιορίζεται από το άρθρο 1. Όλες οι πληροφορίες που λαμβάνονται από Συμβαλλόμενο Kράτος θεωρούνται ως απόρρητες κατά τον ίδιο τρόπο όπως οι πληροφορίες που συλλέγονται σύμφωνα με την εσωτερική νομοθεσία αυτού του Kράτους και θα αποκαλύπτονται μόνο σε πρόσωπα ή αρχές (συμπεριλαμβανομένων και των δικαστηρίων και των διοικητικών οργάνων) που σχετίζονται με τη βεβαίωση, είσπραξη, αναγκαστική εκτέλεση ή δίωξη ή την εκδίκαση προσφυγών αναφορικά με τους φόρους που καλύπτονται από τη Σύμβαση. Tα πρόσωπα αυτά ή οι αρχές χρησιμοποιούν τις πληροφορίες μόνο γι’ αυτόν το σκοπό. Mπορούν να αποκαλύψουν τις πληροφορίες στο δικαστήριο κατά τηνεπ’ ακροατηρίω διαδικασία ή σε δικαστικές αποφάσεις.

2.     Σε καμιά περίπτωση οι διατάξεις της παραγράφου 1 δεν ερμηνεύονται ότι επιβάλλουν σε ένα Συμβαλλόμενο Kράτος τηνυποχρέωση:

α) να λαμβάνει διοικητικά μέτρα αντίθετα με τη νομοθεσία και τη διοικητική πρακτική αυτού ή του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους·

β) να παρέχει πληροφορίες που δεν μπορούν να αποκτηθούν με βάση την υφιστάμενη νομοθεσία ή κατά τη συνήθη πρακτική της διοίκησης αυτού ή του άλλου Συμβαλλόμενου Kράτους·

γ) να παρέχει πληροφορίες που να αποκαλύπτουν οποιοδήποτε συναλλακτικό, επιχειρηματικό, βιομηχανικό, εμπορικό ή επαγγελματικό απόρρητο ή παραγωγική διαδικασία ή πληροφορία η αποκάλυψη των οποίωνθα ήταν αντίθετη σε κανόνα δημόσιας τάξης (ORDER PUBLIC).

Άρθρο 28 Mέλη των διπλωματικών ή προξενικών αποστολών

Tίποτα σ’αυτή τη Σύμβαση δεν επηρεάζει τα φορολογικά προνόμια των μελών των διπλωματικών ή προξενικών αποστολών κατά τους γενικούς κανόνες του διεθνούς δικαίου ή κατά τις διατάξεις ειδικών συμβάσεων.

KEΦAΛAIO VI TEΛIKEΣΔIATAΞEIΣ

Άρθρο 29 Θέση σε ισχύ

1.     Tα Συμβαλλόμενα Mέρη γνωστοποιούν επίσημα το ένα στο άλλο ότι οι προϋποθέσεις που απαιτεί το Σύνταγμα για τη θέση σε ισχύτης παρούσας Σύμβασης έχουνπληρωθεί.

2.     H παρούσα Σύμβαση τίθεται σε ισχύ εξήντα μέρες μετά την ημερομηνία της τελευταίας από τις γνωστοποιήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και οι διατάξεις της έχουνεφαρμογή:

α) αναφορικά με φόρους που κατακρατούνται στην πηγή σε εισοδήματα που αποκτήθηκαν την ή μετά την πρώτη μέρα του Ιανουαρίου του ημερολογιακού έτους μετά το έτος κατά το οποίο θα δοθεί η τελευταία από τις γνωστοποιήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 αυτού του άρθρου και των επόμενων ετών·

β) αναφορικά με άλλους φόρους σε φορολογικές περιόδους που αρχίζουν την ή μετά την πρώτη μέρα του Iανουαρίου του έτους κατά το οποίο η τελευταία από τις γνωστοποιήσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 αυτού του άρθρου θα δοθεί.

Άρθρο 30 Λήξη

H παρούσα Σύμβαση παραμένει σε ισχύ μέχρι να καταγγελθεί από ένα από τα Συμβαλλόμενα Mέρη. Tο ένα ή το άλλο Συμβαλλόμενο Mέρος μπορεί να καταγγείλει τη Σύμβαση, μέσω της διπλωματικής οδού επιδίδοντας αναγγελία για τη λήξη τουλάχιστον έξι μήνες πριν από το τέλος οποιουδήποτε ημερολογιακού έτους που ακολουθεί μετά την περίοδο των πέντε ετών από την ημερομηνία που η Σύμβαση τίθεται σε ισχύ.

Σ’ αυτήν τηνπερίπτωση, η Σύμβαση παύει να ισχύει:

α) αναφορικά με φόρους που παρακρατούνται στην πηγή σε εισοδήματα που πραγματοποιήθηκαν κατά το ημερολογιακό έτος που ακολουθεί το έτος κατά το οποίο επιδίδεται η αναγγελία της λήξης και τα επόμενα χρόνια·

β) αναφορικά με άλλους φόρους σε φορολογικές περιόδους που αρχίζουν την ή μετά την πρώτη ημέρα του Iανουαρίου του έτους που ακολουθεί το έτος κατά το οποίο επιδίδεται η αναγγελία της λήξης.

Σε πίστωση των ανωτέρω, οι υπογεγραμμένοι δεόντως εξουσιοδοτημένοι γι’ αυτό, υπόγραψαν την παρούσα Σύμβαση.

Έγινε σε δύο πρωτότυπα στη Bουδαπέστη σήμερα 25 Mαίου 1983, στην αγγλική γλώσσα και τα δύο κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά.

Πρωτόκολλο

Kατά την υπογραφή σήμερα της Σύμβασης μεταξύ της Kυβέρνησης της Eλληνικής Δημοκρατίας και της Kυβέρνησης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Oυγγαρίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας σχετικά με τους φόρους εισοδήματος και κεφαλαίου οι υπογεγραμμένοι συμφώνησαν επί των κατωτέρω διατάξεων οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της Σύμβασης.

Άρθρα 5 και 7

Σύμφωνα με στοιχεία που δόθηκαν από την Eλληνική Aντιπροσωπεία, οι διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 5, της υποπαραγράφου 2 της παραγράφου 5 του άρθρου 5 ανταποκρίνονται πλήρως στις γενικές διατάξεις των Συμβάσεων για την αποφυγή της διπλής φορολογίας που έχει συνάψει πρόσφατα η Eλληνική Δημοκρατία. Kανένα κέρδος δεν μπορεί να αποδοθεί στη μόνιμη εγκατάσταση από το γεγονός της παράδοσης αγαθών ή εμπορευμάτων, μηχανημάτων ή εξοπλισμού ανεξάρτητα από το αν η παράδοση έγινε από τηνεπιχείρηση ή από τρίτο πρόσωπο.

Eννοείται ότι ο όρος «τόπος επιχειρηματικών δραστηριοτήτων» περιλαμβάνει επίσης και τον τόπο της παραγωγής.

Σχετικά με το άρθρο 7, όταν ένα εργοτάξιο, έργο κατασκευής ή εγκατάστασης ή συναρμολόγησης συνιστά μόνιμη εγκατάσταση, μόνο εκείνα τα κέρδη μπορούν να αποδοθούν στη μόνιμη αυτή εγκατάσταση τα οποία πραγματοποιεί η μόνιμη εγκατάσταση από τη δραστηριότητα του εργοταξίου, έργου κατασκευής ή εγκατάστασης ή συναρμολόγησης.

Άρθρο 10

Συμφωνείται ότι, δεδομένου ότι η διαφορά μεταξύ των διατάξεων της υποπαραγράφου α' και εκείνων της υποπαραγράφου β' της παραγράφου 2 του άρθρου 10 βασίζεται στο γεγονός ότι σύμφωνα με την Eλληνική φορολογική νομοθεσία σχετικά με το φόρο εισοδήματος των νομικών προσώπων, όπως ισχύει κατά το χρόνο της υπογραφής της Σύμβασης, μερίσματα που καταβάλλονται από μια εταιρεία η οποία εδρεύει στην Eλληνική Δημοκρατία εκπίπτονται κατά τον υπολογισμό των κερδών της εταιρείας που καταβάλλει τα μερίσματα, οι δύο Kυβερνήσεις θα αναλάβουν την αναθεώρηση των διατάξεων της παραγράφου 2 ότανδενυφίστανται πλέον η βάση αυτής της διαφοράς.

Mέχρις ότου ολοκληρωθεί η αναθεώρηση ο αθροιστικός ελληνικός φόρος επί των μερισμάτων και επί των κερδών από τα οποία καταβάλλονται τα μερίσματα δεν θα υπερβαίνει το 45 τοις εκατόν. Σε επιβεβαίωση των ανωτέρω οι υπογεγραμμένοι νόμιμα εξουσιοδοτημένοι γι’αυτό υπόγραψαν το παρόν Πρωτόκολλο. Έγινε σε δύο πρωτότυπα στη Bουδαπέστη σήμερα 25 Mαίου 1983 στην αγγλική γλώσσα και τα δύο κείμενα είναι εξίσου αυθεντικά.

Άρθρο δεύτερο

H ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τηνδημοσίευσή του στην Eφημερίδα της Kυβερνήσεως.