Εμπορικό και επιχειρηματικό περιβάλλον

Το Βασίλειο της Ισπανίας είναι ένα κράτος της νοτιοδυτικής Ευρώπης που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της Ιβηρικής χερσονήσου, ενώ ο πληθυσμός της ανέρχεται περί τους 47.042.000 κατοίκους.Η ειρηνική μετάβαση στη δημοκρατία μετά το θάνατο του δικτάτορα Φρανσίσκο Φράνκο το 1975, και ο γρήγορος οικονομικός εκσυγχρονισμός ( καθώς η Ισπανία εντάχθηκε στην ΕΕ το 1986) έκανε την Ισπανία μια δυναμική και ταχέως αναπτυσσόμενη οικονομία, όπως και παγκόσμια πρωταθλήτρια στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. 

Η μικτή καπιταλιστική οικονομία της Ισπανίας ήταν η 13η μεγαλύτερη στον κόσμο, και το κατά κεφαλήν εισόδημα της έφτασε αυτό της Γερμανίας και τη Γαλλίας. Ωστόσο, μετά από σχεδόν 15 χρόνια αύξησης του μέσου όρου του ΑΕΠ, η ισπανική οικονομία άρχισε να επιβραδύνεται στα τέλη του 2007, όπου και τέθηκε σε ύφεση το δεύτερο τρίμηνο του 2008. 

Σύμφωνα με τα μέχρι πρότινος στοιχεία, η Ισπανία θεωρούταν ότι βρισκόταν σε εξαιρετική θέση λόγω της οικονομίας της, καθώς αποτελούσε την 7η μεγαλύτερη χώρα αποδοχής και την 10η έκδοσης άμεσων ξένων επενδύσεων, και κατείχε την 7η θέση εξαγωγικής δραστηριότητας εμπορικών υπηρεσιών. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του IMF, η ανάπτυξη ανήλθε στο 0,7% το 2011 λόγω της κρίσης του 2008, και προβλέπεται ανάπτυξη 1,8% για το 2012, ενώ για το 2013 επίσης ανάπτυξη ύψους 0,1%. Σύμφωνα δε με την ετήσια έρευνα Ease Doing Business της Παγκόσμιας Τράπεζας, κατατάσσεται στην 44η θέση ανάμεσα σε 185 χώρες από όλο τον κόσμο.

Η σημερινή αντιστροφή της οικονομικής πορείας της χώρας αντανακλάται στην σημαντική μείωση στον τομέα των κατασκευών ανάμεσα σε μια υπερπροσφορά κατοικιών και πτώση της κατανάλωσης, ενώ οι εξαγωγές στην πραγματικότητα έχουν αρχίσει να αυξάνονται. Οι προσπάθειες των κυβερνήσεων για την τόνωση της οικονομίας μέσω της τόνωσης των δαπανών, την επέκταση των επιδομάτων ανεργίας, και των εγγυήσεων δανείων δεν εμπόδισε μια απότομη αύξηση του ποσοστού ανεργίας, η οποία αυξήθηκε από το χαμηλό του 8% το 2007 σε πάνω από 20% το 2011. Το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού επιδεινώθηκε από 3,8% του ΑΕΠ το 2008 σε 9,2% του ΑΕΠ το 2010, πάνω από τρεις φορές το όριο της ευρωζώνης.

Παρ΄ όλα αυτά ως χώρα διαθέτει μια σύγχρονη οικονομία βασισμένη στη γνώση, και κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι υπηρεσίες αντιστοιχούν στο 72% της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Έτσι, είναι ένα διεθνές κέντρο που προσφέρεται για καινοτομία και επωφελείται από το νέο και εξαιρετικά εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, ανταγωνιστικού κόστους. Επίσης, υπάρχουν ενδιαφέρουσες επιχειρηματικές ευκαιρίες για τους ξένους επενδυτές στους στρατηγικούς τομείς της χώρας με τεράστιες δυνατότητες για μελλοντική ανάπτυξη, όπως αυτοί των τηλεπικοινωνιών, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της βιοτεχνολογίας, του περιβάλλοντος, της αεροδιαστημικής αλλά και της αυτοκινητοβιομηχανίας, λόγω του ελκυστικού κι ανταγωνιστικού περιβάλλοντος. 

Πρόσφατα, με σκοπό την παροχή συνεχούς υποστήριξης για τη διεθνοποίηση των ισπανικών επιχειρήσεων, ιδρύθηκε το Enterprise Internationalization Fund (FIEM), το οποίο θα λειτουργούσε ως όχημα χρηματοδότησης της παραπάνω δραστηριότητας, με στόχο την προώθηση των εξαγωγών από ισπανικές εταιρείες και των άμεσων  επενδύσεων στο εξωτερικό. 

Φορολογικό σύστημα

Μια εταιρεία είναι κάτοικος στην Ισπανία και υπόκειται στον φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων στην Ισπανία, για το παγκόσμιο εισόδημά της, όταν:
•    έχει συσταθεί σύμφωνα με το ισπανικό δίκαιο
•    η έδρα της βρίσκεται στην Ισπανία, και / ή
•    της «πραγματική» έδρα της βρίσκεται στην Ισπανία.

Σύμφωνα με την ισπανική νομοθεσία, η «πραγματική» έδρα μιας εταιρείας βρίσκεται στην Ισπανία, όταν οι επιχειρηματικές δραστηριότητες της διευθύνονται και ελέγχονται από την Ισπανία. Οι επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες σε μια χώρα ή σε μια επικράτεια  όπου δεν επιβάλλεται φόρος ή που θεωρείται ως φορολογικός παράδεισος θεωρείται ότι έχει φορολογική κατοικία στην Ισπανία, στις ακόλουθες περιπτώσεις:
•    Όταν τα κύρια πάγια στοιχεία ενεργητικού της επιχείρησης αποτελούνται άμεσα ή έμμεσα, από ακίνητα που βρίσκονται ή δικαιώματα που ασκούνται στην Ισπανία.
•    Όταν η βασική επιχειρηματική δραστηριότητα της εταιρείας ασκείται στην Ισπανία.

Το τεκμήριο αυτό μπορεί να καταρριφθεί από την εταιρεία, εάν είναι σε θέση να αποδείξει ότι η πραγματική διοίκησή και διαχείρισή της διενεργείται σε στη  χώρα εγκατάστασής της, όπου και συστάθηκε και λειτουργεί για έγκυρους οικονομικούς και εμπορικούς λόγους και όχι μόνο για τον σκοπό της διαχείρισης κινητών αξιών ή άλλων στοιχείων ενεργητικού.

Ο γενικός εταιρικός φορολογικός συντελεστής στην Ισπανία είναι σήμερα 30%. Άλλοι φορολογικοί συντελεστές (που κυμαίνονται από 25% έως 35%) μπορούν να εφαρμόζονται, ανάλογα με το είδος της εταιρείας που φορολογείται και το είδος των δραστηριοτήτων που ασκούνται από αυτήν. 

Οι ημεδαπές εταιρίες φορολογούνται για το παγκόσμιο εισόδημά τους. Αντίθετα, στις μόνιμες εγκαταστάσεις που διατηρούν αλλοδαπές εταιρείες στην Ισπανία επιβάλλεται φόρος στην πηγή επί του φορολογητέου εισοδήματός τους με συντελεστή 30%, ο οποίος φόρος επιβάλλεται επίσης και σε αλλοδαπά πρόσωπα (φυσικά ή νομικά) μη εγκατεστημένα στην Ισπανία που αποκτούν εισόδημα στην Ισπανία.

Παρά τα ανωτέρω αναφερόμενα, η ισπανική φορολογική νομοθεσία προβλέπει δυο ειδικά καθεστώτα φορολόγησης για μικρές επιχειρήσεις. Πιο συγκεκριμένα, το πρώτο ειδικό καθεστώς προβλέπει ότι οι εταιρείες με κύκλο εργασιών κάτω από 10 εκατ. ευρώ κατά την προηγούμενη διαχειριστική χρήση θεωρούνται ‘‘μικρές επιχειρήσεις’’ για σκοπούς φορολογίας εισοδήματος και φορολογούνται με τους κάτωθι συντελεστές:
•    για φορολογητέο εισόδημα έως 300.000 ευρώ φορολογούνται με συντελεστή 25%.
•    για το μέρος του φορολογητέου εισοδήματος που υπερβαίνει αυτό το όριο φορολογούνται με γενικό φορολογικό συντελεστή 30%.

Σύμφωνα με το δεύτερο ειδικό καθεστώς, μικρότεροι φορολογικοί συντελεστές εφαρμόζονται για επιχειρήσεις που διατηρούν ή αυξάνουν τα επίπεδα του προσωπικού τους στα φορολογικά έτη 2009 έως και το 2013. Οι συντελεστές για τα φορολογικά έτη 2011 μέχρι το 2013 έχουν ως εξής:
•    για φορολογητέο εισόδημα έως 300.000 ευρώ φορολογείται με συντελεστή 20%. 
•    για το μέρος του φορολογητέου εισοδήματος που υπερβαίνει αυτό το όριο φορολογούνται με γενικό φορολογικό συντελεστή 25%.

Οι μικρότεροι συντελεστές 20% και 25% ισχύουν με την επιφύλαξη της τήρησης, μεταξύ άλλων, των ακολούθων προϋποθέσεων:
•    τα έσοδα που προκύπτουν από το σύνολο των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων της εταιρείας δεν υπερβαίνει τα 5 εκατομμύρια ευρώ.
•    το σύνολο του προσωπικού της εταιρείας δεν υπερβαίνει τους 25 υπαλλήλους.
•    η εταιρεία δεν απασχολεί λιγότερο από έναν υπάλληλο κατά τη διάρκεια 12-μηνών μετά την έναρξη του φορολογικού έτους που μας ενδιαφέρει.

Τέλος, στην Ισπανία επιβάλλεται φόρος επί των επιχειρήσεων και επαγγελματικών δραστηριοτήτων. Αυτός ο φόρος είναι ένας τοπικός άμεσος φόρος που επιβάλλεται σε ετήσια βάση σχετικά με την απόδοση των επιχειρήσεων στην Ισπανία, ανεξάρτητα από το αν πραγματοποιούνται ή όχι σε ένα συγκεκριμένο χώρο. Το ύψος του φόρου εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως το είδος της δραστηριότητας και την τοποθεσία και το μέγεθος των εγκαταστάσεων όπου η δραστηριότητα αυτή ασκείται. Όσον αφορά τα όρια του φόρου, δεν μπορεί να υπερβαίνει το 15% του μέσου όρου των τεκμαρτών κερδών από την επαγγελματική/οικονομική δραστηριότητα. Οι εταιρείες που καταβάλλουν φόρο εισοδήματος νομικών προσώπων και οι αλλοδαπές εταιρίες που ασκούν δραστηριότητα στην Ισπανία μέσω μιας μόνιμης εγκατάστασης απαλλάσσονται από το φόρο επί των επιχειρήσεων και επαγγελματικών δραστηριοτήτων, εφόσον το καθαρό ύψος του κύκλου εργασιών τους, βάσει της τελευταίας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος/ ή του φόρου επί των καθαρών κερδών, π.χ. στην περίπτωση μόνιμης εγκατάστασης, ήταν λιγότερο από 1 εκατ. Ευρώ.

Ο γενικός κανόνας για τον προσδιορισμό του εισοδήματος για σκοπούς φορολογίας εισοδήματος είναι ότι οι λογιστικοί κανόνες πρέπει να τηρούνται, εκτός εάν η φορολογική νομοθεσία ορίζει διαφορετικά. Για να υπάρχει αυτή η συνέχεια, οι δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος και οι δηλώσεις του φόρου επί των καθαρών κερδών που εφαρμόζεται στις μόνιμες εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν σελίδες στις οποίες ο λογιστικός/εμπορικός ισολογισμός και τα αποτελέσματα χρήσης πρέπει να εισάγονται. Επίσης, στην Ισπανία, οι φορολογικές αρχές έχουν την αρμοδιότητα να  τροποποιούν τα λογιστικά αποτελέσματα, αποκλειστικά για τους σκοπούς του προσδιορισμού του φορολογητέου εισοδήματος, αν παρατηρούν τα λογιστικά αποτελέσματα δεν έχουν υπολογισθεί βάσει του Ισπανικού Γενικού Λογιστικού Σχεδίου.

Τα κεφαλαιακά κέρδη φορολογούνται κατά το φορολογικό έτος στο οποίο προκύπτουν και αντιμετωπίζονται ως κανονικό εισόδημα και φορολογούνται με τον κανονικό εταιρικό φορολογικό συντελεστή, 30% (στην περίπτωση των κερδών από ακίνητα, λαμβάνεται υπόψη η αύξηση του κόστους βάσης για φορολογικούς σκοπούς τιμαριθμικής αναπροσαρμογής.

Επιπρόσθετα, το ποσό των μερισμάτων που περιλαμβάνεται στον υπολογισμό του φορολογητέου εισοδήματος πρέπει να είναι το ακαθάριστο ποσό. Όμως, εάν πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις οι εταιρείες είναι δυνατόν μια εταιρεία να δικαιούται έκπτωσης φόρου για τα μερίσματα, ίση με τον φορολογικό συντελεστή που εφαρμόζεται από την εταιρεία σχετικά με τα μερίσματα που εισπράττονται από αυτήν. 

Η έκπτωση φόρου επιτρέπεται γενικά για το σύνολο των μερισμάτων που εισπράττονται από εγχώριες εταιρείες που υπόκεινται σε φόρο εισοδήματος στην Ισπανία, όταν το ποσοστό συμμετοχής της εταιρείας που λαμβάνει το μέρισμα σε άλλη εταιρεία είναι 5% ή περισσότερο και η συμμετοχή αυτή διακρατείται για μια περίοδο τουλάχιστον ενός έτους. Αυτό το φορολογικό καθεστώς είναι σε κάποιο βαθμό ίδιο με τα καθεστώτα απαλλαγής από τον φόρο (tax exemption regimes). 

Όταν μια συμμετοχή σε μια εταιρεία είναι μικρότερη από 5% ή κατέχεται για λιγότερο από ένα χρόνο, η έκπτωση φόρου ανέρχεται σε ποσοστό 30% επί του 50% του ποσού των μερισμάτων που εισπράττονται. Επιπλέον, η φορολόγηση των κεφαλαιακών κερδών που προκύπτουν από την πώληση των μετοχών εγχώριων εταιρειών από μια εταιρεία με συμμετοχή τουλάχιστον 5% στη θυγατρική, η οποία διακρατήθηκε για περίοδο τουλάχιστον ενός έτους πριν από την πώληση μπορεί να μειωθεί μέσω της πίστωσης φόρου, σύμφωνα με τον φορολογικό συντελεστή που εφαρμόζεται στα αδιανέμητα κέρδη της θυγατρικής που δημιουργούνται κατά τη διάρκεια της περιόδου διακράτησης της εταιρείας.

Το εισόδημα από τόκους αντιμετωπίζεται ως κανονικό εισόδημα και φορολογείται με συντελεστή 30%.

Όσον αφορά στην έκπτωση δαπανών, μεταξύ άλλων, για τα έξοδα πρώτης εγκατάστασης δεν προβλέπεται ειδική διάταξη, αλλά θεωρούνται ως εκπιπτόμενες δαπάνες κατά το έτος της πραγματοποίησής τους. Επίσης, οι προβλέψεις για επισφαλείς απαιτήσεις εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα της εταιρείας εάν, κατά τη στιγμή που προκύπτει ο φόρος, έχει περάσει περίοδος 6 μηνών από τη στιγμή που προέκυψε η υποχρέωση για καταβολή ή από τη στιγμή που ο δανειζόμενος έκανε υπέβαλε αίτηση πτώχευσης ή από τη στιγμή που π δανειζόμενος κατηγορείται για υπεξαίρεση. Επιπρόσθετα, οι φορολογικές ζημίες μπορούν να μεταφέρονται στις επόμενες 18 χρήσεις όμως με ποσοστιαίους περιορισμούς ανάλογα με τον κύκλο εργασιών που πραγματοποιεί κάθε εταιρεία, και δεν μπορούν να μεταφέρονται σε προηγούμενες χρήσεις. 

Η ισπανική φορολογική νομοθεσία επιτρέπει την ομαδική φορολόγηση των εταιρειών (group taxation), δηλαδή την ενοποιημένη φορολόγηση σε επίπεδο ομίλου επιχειρήσεων για σκοπούς φορολογίας εισοδήματος και κάτω υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Επίσης, ένα συναφές καθεστώς ενοποίησης προβλέπεται και για σκοπούς ΦΠΑ. Τέλος, έχει υιοθετήσει ειδικούς κανόνες για τις ενδοομιλικές συναλλαγές (Transfer pricing rules) οι οποίοι ακολουθούν την αρχή των ίσων αποστάσεων, σύμφωνα με την οποία, κάθε συναλλαγή που πραγματοποιείται μεταξύ συνδεδεμένων εταιρειών πρέπει να βρίσκεται σε συμφωνία με την αρχή των ίσων αποστάσεων. Επίσης, η ισπανική φορολογική νομοθεσία δεν έχει υιοθετήσει κανόνες για τις Ελεγχόμενες Αλλοδαπές Εταιρείες (CFC rules), και επίσης, δεν εφαρμόζονται πλέον ειδικοί κανόνες για την υποκεφαλαιοδότηση των εταιρειών (από την 1.1.2012). 

Η παρακράτηση φόρου σε πληρωμές προς αλλοδαπά πρόσωπα διενεργείται με συντελεστή 21% στα μερίσματα (0% εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις της Οδηγίας για τις μητρικές και θυγατρικές εταιρείες), με 21% στους τόκους και 24,75% (0% εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις της Οδηγίας για τους τόκους και τα δικαιώματα).

Φορολογία Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων

Τα φυσικά πρόσωπα θεωρούνται ως κάτοικοι Ισπανίας για φορολογικούς σκοπούς (και επομένως φορολογούνται στην Ισπανία για το παγκόσμιο εισόδημά τους), εφόσον συντρέχουν τουλάχιστον ένα από τα ακόλουθα κριτήρια:
-    βρίσκονται στην Ισπανία για χρονικό διάστημα περισσότερο από 183 ημέρες κατά τη διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους. Κατά τον καθορισμό της διάρκειας της διαμονής, οι προσωρινές ‘‘απουσίες’’ περιλαμβάνονται στη μέτρηση, εκτός εάν μπορεί να αποδειχθεί φορολογική κατοικία σε άλλη χώρα.
-    να έχουν την Ισπανία ως κύρια βάση τους ή ως κέντρο των δραστηριοτήτων ή των οικονομικών τους συμφερόντων. Τεκμαίρεται, εκτός αν αποδειχθεί το αντίθετο, ότι η συνήθης κατοικία ενός φορολογουμένου βρίσκεται  στην Ισπανία, όταν, με βάση τα ανωτέρω κριτήρια, η σύζυγος (μη διαζευγμένη) και τα ανήλικα τέκνα, εάν υπάρχουν, διαμένουν μόνιμα στην Ισπανία.

Φορολογικοί Συντελεστές

Διεθνή λογιστικά Πρότυπα

Τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα είναι απαραίτητα για την σύνταξη των ενοποιημένων οικονομικών καταστάσεων. Όλες οι επιχειρήσεις πρέπει να εφαρμόσουν τα ισπανικά λογιστικά πρότυπα GAAP στις εταιρικές οικονομικές δηλώσεις τους, τα οποία λειτουργούν ουσιαστικά όπως τα IFRS, με μερικές διαφορές στις απαιτήσεις λογιστικής και κοινοποίησης. Τα ΔΛΠ ωστόσο για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις απαγορεύονται και δεν αναμένεται να επιτραπούν μεσοπρόθεσμα, δεδομένου ότι οι μεταρρυθμίσεις του ισπανικού νόμου πραγματοποιούνται από το 2008 ως το 2010 και καμία συζήτηση δεν έχει αρχίσει σχετικά με τη δυνατότητα εφαρμογής τους. 

Από την 1η Ιανουαρίου 2008 υιοθετήθηκε ένα αναθεωρημένο ισπανικό GAAP από όλες τις ισπανικές επιχειρήσεις, ως μερική σύγκλιση με τα IFRS.

Φορολογική σχέση με την Ελλάδα

Η Ελλάδα έχει υπογράψει με το Βασίλειο της Ισπανίας Σύμβαση Αποφυγής Διπλής Φορολογίας από το 2000 η οποία κυρώθηκε με τον Ν.3015/2002. . Η Σ.Α.Δ.Φ. ρυθμίζει τη φορολόγηση των συντάξεων, των μισθωτών υπηρεσιών, των μερισμάτων, των τόκων και των δικαιωμάτων. 

Τα ανώτερα όρια παρακράτησης φόρου σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της Ελλάδας, της Ισπανίας και βάσει της ΣΑΔΦ είναι:

Για πληρωμές από την Ισπανία  προς την Ελλάδα

Μερίσματα: 0% (εάν εφαρμόζεται η Οδηγία) / 5% του ακαθάριστου ποσού των μερισμάτων εάν ο δικαιούχος είναι μία εταιρεία (εκτός από μία προσωπική εταιρεία) η οποία κατέχει άμεσα τουλάχιστον 25% του κεφαλαίου της εταιρείας που καταβάλλει τα μερίσματα / 10% του ακαθάριστου ποσού των μερισμάτων σε όλες τις άλλες περιπτώσεις  
Τόκοι: 0% (εάν εφαρμόζεται η Οδηγία) / 8%
Δικαιώματα: 0% (εάν εφαρμόζεται η Οδηγία) / 6%

Για πληρωμές από την Ελλάδα προς την Ισπανία

Μερίσματα: 0% (εάν εφαρμόζεται η Οδηγία) / 5% του ακαθάριστου ποσού των μερισμάτων εάν ο δικαιούχος είναι μία εταιρεία (εκτός από μία προσωπική εταιρεία) η οποία κατέχει άμεσα τουλάχιστον 25% του κεφαλαίου της εταιρείας που καταβάλλει τα μερίσματα / 10% του ακαθάριστου ποσού των μερισμάτων σε όλες τις άλλες περιπτώσεις
Τόκοι: 8%
Δικαιώματα: 6%

Συντάξεις και άλλες παρόμοιες αμοιβές που καταβάλλονται σε κάτοικο Ελλάδας έναντι προηγούμενης εξαρτημένης απασχόλησης, φορολογούνται μόνο στην Ελλάδα. Συντάξεις που καταβάλλονται από το Κράτος της Ισπανίας ή πολιτική υποδιαίρεσή του ή τοπική αρχή αυτού, είτε από ταμεία που έχουν συσταθεί από αυτά, σε φυσικό πρόσωπο για υπηρεσίες που παρασχέθηκαν προς το Κράτος αυτό ή προς την υποδιαίρεση ή προς την τοπική αρχή, φορολογούνται μόνο στην Ισπανία. Εάν, όμως, το φυσικό πρόσωπο είναι κάτοικος και υπήκοος Ελλάδας, οι παραπάνω συντάξεις φορολογούνται μόνο στην Ελλάδα. 

Η Ισπανία ΔΕΝ ανήκει στα κράτη με προνομιακό φορολογικό καθεστώς¹  .

Συνεπώς, τα τιμολόγια πωλήσεων και παροχής υπηρεσιών, αναγνωρίζονται χωρίς να εξετάζεται το μαχητό τεκμήριο της πραγματικότητας της συναλλαγής² . Περαιτέρω, όσα φυσικά πρόσωπα θέλουν να μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην Ισπανία μπορούν να το πράξουν ΧΩΡΙΣ να εξετάζονται οι προϋποθέσεις³  του άρθρου 76 του ΚΦΕ.

Τέλος, για την τεκμηρίωση της φορολογικής κατοικίας ενός φυσικού προσώπου απαιτείται ένα απλό πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας το οποίο εκδίδουν οι Ισπανικές φορολογικές αρχές. 

VIES

Οι Ισπανικές εταιρείες που είναι εγγεγραμμένες στο μητρώο ΦΠΑ και υποκείμενες στον φόρο, μπορούν να διεξάγουν ενδοκοινοτικές συναλλαγές μέσω του συστήματος VIES.

Βασικές Μορφές Επιχειρήσεων 

Σε αυτές συμπεριλαμβάνονται: η ανώνυμη εταιρεία (sociedad anónima), η εταιρεία περιορισμένης ευθύνης (sociedad de responsabilidad limitada) και το υποκατάστημα (rama) ξένης επιχείρησης.

Νόμισμα

Το νόμισμα της Ισπανίας είναι το Ευρώ (κωδικός EUR).

Εγχώριες Τράπεζες

Μερικές από τις τοπικές τράπεζες είναι οι εξής :
Santander Central Hispano, Caixa d´Estalvis i Pensions de Barcelona “la Caixa”, Caja de Ahorros de Madrid, Banco Popular Español, Caja de Ahorros de Valencia, Castellón y Alicante (Bancaixa), Banc Sabadell, Caixa d´Estalvis de Catalunya, Caja de Ahorros del Mediterráneo, Bankinter, Caja de Ahorros de Galicia, Caja de Ahorros de Zaragoza, Aragón y La Rioja, Unicaja , Bilbao Bizcaia Kutxa, Caja Espana de Inversiones , Caja de Ahorros Vigo, Pontevedra (Caixanova),Caja de Ahorros de Salamanca y Soria, Deutsche Bank -España, Banco Pastor 

Χρήσιμα Links

Φορολογική Αρχή: www.agenciatributaria.es
Επενδύσεις:  www.investinspain.org
Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών: www.minhap.gob.es

Παραπομπές

1 Βλ. παρ. 4 & παρ. 7 του άρθρου 51Α του Κ.Φ.Ε., την ΠΟΛ 1125/2011 & την ΔΟΣ Α 1011408 ΕΞ 20.1.2012.
2 Βλ. «Πραγματική Συναλλαγή» στο αρχείο ορισμών.
3 Βλ. «Προϋποθέσεις Αλλαγής Φορολογικής Κατοικίας»